اشعار پایان سخنرانی + مجموعه شعر تک بیتی زیبا برای آخر سخنرانی

اشعار برای پایان سخنرانی

اگر قصد سخنرانی دارید می بایست که یک مقدمه زیبا و همچنین برای پایان آن از اشعار مناسب استفاده کنید، در ادامه این مطلب اشعار زیبای پایان سخنرانی را گردآوری کرده ایم.

این سخن آبیست از دریای بی‌پایان عشق

تا جهان را آب بخشد جسم‌ها را جان کند

هر که چون ماهی نباشد جوید او پایان آب

هر که او ماهی بود کی فکرت پایان کند (مولوی)

***

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید

هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور (حافظ)

***

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست

هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام (حافظ)

***

اندکی آنسوتر از عشق

می رسی به جاده های نامش نفرت

شهرتش حسرت

این بود پایان عشق

در سایه سار فراموشی ها

خط پایان می رسد

اما نه برای من

نه برای تو

آن کس که هوای کهنه را نشخوار می کند

تا مرگ لحظه ها را ببیند

***

من این قصیده به پایان نمی‌توانم برد

که شرح مکرمتت را نمی‌رسد پایان (سعدی)

***

شعر برای پایان سخنرانی

آغازش با من بود

ولی از پایانش بی خبر

آن قدر دور از هم و نزدیکی آرزو

دیرزمانی است که نبودن بودنم احساس می شود

***

دولتت باد وگر از روی حقیقت برسی

دولت آنست که محمود بود پایانش (سعدی)

***

با درون سوخته ام دارم سخن

کی به پایان می رسد افسانه ام

***

برو سعدیا دست و دفتر بشوی

به راهی که پایان ندارد مپوی (سعدی)

***

زلف سخن چو پیچید در زلف ماهرویان

گفتار نمی پذیرد پایان تا قیامت

***

به نرمی اشک ها ریزم به اشکم قصه ها گویم

در این راه بی پایان همان تنهاترین باشم

***

شعر کوتاه برای پایان سخنرانی

سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم

که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم (سعدی)

***

بس کن احسان سخن عشق ندارد پایان

گوش کن گوش که این قصه شنیدن دارد

***

خدایا من تو را دارم به عشق تو گرفتارم

نران مرا ز درگاهت که پایان می رسد کارم

***

سخن را پخته می گویم، سخندان خوب می داند

که دانشمند بی حاصل، به یک نادان نمی ارزد

***

هنوز قصه هجران و داستان فراق

به سر نرفت و به پایان رسید طومارم (سعدی)

***

اول و پایان هر شعری خداست

او فقط سلطان شعر و واژه هاست

***

دور به آخر رسید و عمر به پایان

شوق تو ساکن نگشت و مهر تو زایل (سعدی)

***

سخن بسیار دارم در دل اما چه بی پایان

سخن هایم شنو یارب و درد دل مداوا کن

***

اشعار کوتاه تک بیتی برای پایان سخنرانی

نرود هوشمند در آبی

تا نبیند نخست پایانش (سعدی)

***

پایان سخن به که چه باشد

امید آنکه کند جلب رضایت

***

سعدیا گر همه شب شرح غمش خواهی گفت

شب به پایان رود و شرح به پایان نرود (سعدی)

***

آغاز سخن این بود زین مستی و حیرانی

پایان سخن بشنو وقت است که باز آیی

***

آن که گویند به عمری شب قدری باشد

مگر آنست که با دوست به پایان آرند (سعدی)

***

سعدیا عمر گران مایه به پایان آمد

همچنان قصه سودای تو را پایان نیست (سعدی)

***

کاش های بی شمارم هست، کاش

کاش پایان سخن آغاز بود

***

مرا سخن به نهایت رسید و فکر به پایان

هنوز وصف جمالت نمی‌رسد به نهایت (سعدی)

***

پایان سخن شنو که ما را چه رسید

از خاک برآمدیم و بر خاک شدیم

***

به نام خویش کردم ختم و پایان

الهی عاقبت محمود گردان (شیخ محمود شبستری)

***

چون توانم که بپایان برم این دفتر ازآنک

قصه عشق من و حسن ترا آخر نیست (اوحدی)

***

گرفتم آنکه بپایان رسید، فرصت ما

برای فرصت صیاد نیز، پایانی است (پروین اعتصامی)

***

بزرگان نلغزند در هیچ راه

کاز آغاز تدبیر پایان کنند (پروین اعتصامی)

***

شکر که این نامه به عنوان رسید

پیشتر از عمر به پایان رسید (نظامی)

***

شعر برای آخر سخنرانی

زدستان گیتی مگر جان برم

بر این داستان ره به پایان برم (نظامی)

***

فاتحه‎ی فکرت و ختم سخن

نام خدای است بر او ختم کن (نظامی)

***

در نومیدی بسی امید است

پایان شب سیه سپید است (مولوی)

***

به پایان بر چو این ره بر گشادی

تمامش کن چو بنیادش نهادی (مولوی)

***

این سخن پایان ندارد ای پدر

این سخن را ترک کن پایان نگر (مولوی)

***

این سخن پایان ندارد ای جواد

ختم کن والله اعلم بالرشاد (مولوی)

***

این حکایت را که نقد وقت ماست

گر تمامش می‌کنی اینجا رواست

ناکسان را ترک کن بهر کسان

قصه را پایان بر و مخلص رسان (مولوی)

***

شرح حق پایان ندارد همچو حق

هین دهان بربند و برگردان ورق (مولوی)

***

این سخن پایان ندارد باز ران

تا نمانیم از قطار کاروان (مولوی)

***

حدیث عاشقان پایان ندارد

فنستکفی بهذا و السلام (مولوی)

***

این سخن پایان ندارد لیک من

آمدم زان سر به پایان می روم (مولوی)

***

در این پایان در این ساران چو گم گشتند هشیاران

چه سازم من که من در ره چنان مستم که لاتسأل (مولوی)