انشا حضرت علی (ع) برای پایه های مختلف تحصیلی کوتاه و بلند

موضوع انشا حضرت علی (ع) کوتاه و بلند

در این بخش چند انشا حضرت علی (ع) انشاهای مذهبی امام اول را برای پایه های مختلف تحصیلی گردآوری کرده ایم.

انشا در مورد ولادت حضرت علی و روز پدر

در زمان خلافت حضرت علی (ع) جنگ های فراوانی رخ داد از جمله صفین، جمل و نهروان که هر یک پیامدهای خاصی به دنبال داشت.

بعد از جنگ نهروان و سرکوب خوارج برخی از خوارج از جمله عبدالرحمان بن ملجم مرادی، و برک بن عبدالله تمیمی و عمروبن بکر تمیمی در یکی از شبها گرد هم آمدند و اوضاع آن روز و خونریزی ها و جنگهای داخلی را بررسی کردند و از نهروان و کشتگان خود یاد کردند و سرانجام به این نتیجه رسیدند که باعث این خونریزی و برادرکشی حضرت علی (ع) و معاویه و عمروعاص است و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند، مسلمانان تکلیف خود را خواهند دانست. سپس با هم پیمان بستند که هر یک از آنان متعهد کشتن یکی از سه نفر گردد.

ابن ملجم متعهد قتل امام علی (ع) شد و در شب نوزدهم ماه رمضان همراه چند نفر در مسجد کوفه نشستند. آن شب حضرت علی (ع) در خانه دخترش مهمان بودند و از واقعه صبح با خبر بودند، وقتی موضوع را با دخترش در میان نهاد، ام کلثوم گفت: فردا جعده را به مسجد بفرستید.

حضرت علی (ع) فرمود: از قضای الهی نمی توان گریخت. آنگاه کمربند خود را محکم بست و در حالی که این دو بیت را زمزمه می کرد عازم مسجد شد.

کمر خود را برای مرگ محکم ببند، زیرا مرگ تو را ملاقات خواهدکرد.
و از مرگ، آنگاه که به سرای تو درآید جزع و فریاد مکن

ابن ملجم، در حالی که حضرت علی (ع) در سجده بودند، ضربتی بر فرق مبارک خون از سر حضرتش در محراب جاری شد و محاسن آن حضرت وارد ساخت. شریفش را رنگین کرد. در این حال آن حضرت فرمود : “فزت و رب الکعبه” (به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم) سپس آیه ۵۵ سوره طه را تلاوت فرمود: “شما را از خاک آفریدیم و در آن بازتان می گردانیم و بار دیگر از آن بیرونتان می آوریم.”

حضرت علی (ع) در واپسین لحظات زندگی نیز به فکر صلاح و سعادت مردم بود و به فرزندان و بستگان و تمام مسلمانان چنین وصیت فرمود:
شما را به پرهیزکاری سفارش می کنم و به اینکه کارهای خود را منظم کنید و اینکه همواره در فکر اصلاح بین مسلمانان باشید. یتیمان را فراموش نکنید، حقوق همسایگان را مراعات کنید. قرآن را برنامه ی عملی خود قرار دهید. نماز را بسیار گرامی بدارید که ستون دین شماست.

حضرت علی (ع) در ۲۱ ماه رمضان به شهادت رسید و در نجف اشرف به خاک سپرده شد و مزارش میعادگاه عاشقان حق و حقیقت شد.

مطلب مشابه: انشا در مورد خدا + مجموعه 5 انشا زیبا در مورد خداوند

‌علی بن ابی طالب (۲۳ قبل از هجرت – ۴۰ق.)، امام اول شیعیان، صحابی، راوی، پسرعمو و داماد پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، کاتب وحی و چهارمین خلیفه از خلفای راشدین نزد اهل سنت است.

پس از وحی خدا و برگزیده شدن حضرت محمد (ص) به پیامبری و سه سال دعوت مخفیانه، سرانجام پیک وحی فرا رسید و فرمان دعوت همگانی داده شد. در این میان تنها حضرت علی (ع) مجری طرح های پیامبر (ص) در دعوت الهی اش و تنها همراه و دلسوز آن حضرت در ضیافتی بود که وی برای آشنا کردن خویشاوندانش با اسلام و دعوتشان به دین خدا ترتیب داد.

در همین ضیافت پیامبر (ص) از حاضران سؤال کرد: چه کسی از شما مرا در این راه کمک می کند تا برادر و وصی و نماینده من در میان شما باشد؟ فقط علی (ع) پاسخ داد: ای پیامبر خدا ! من تو را در این راه یاری می کنم پیامبر (ص) بعد از سه بار تکرار سؤال و شنیدن همان جواب فرمود: ای خویشاوندان و بستگان من، بدانید که علی (ع) برادر و وصی و خلیفه پس از من در میان شماست. از افتخارات دیگر حضرت علی (ع) این است که با شجاعت کامل برای خنثی کردن توطئه مشرکان مبنی بر قتل رسول خدا (ص) در بستر ایشان خوابید و زمینه هجرت پیامبر (ص) را آماده ساخت.

بعد از هجرت حضرت علی (ع) و پیامبر (ص) به مدینه دو نمونه ازفضایل علی (ع) را بیان می نمائیم:

جانبازی و فداکاری در میدان جهاد: حضور وی در ۲۶ غزوه از ۲۷ غزوه پیامبر (ص) و شرکت در سریه های مختلف از افتخارات و فضایل آن حضرت است.

ضبط و کتابت وحی (قرآن) و تنظیم بسیاری از اسناد تاریخی و سیاسی و نوشتن نامه های تبلیغی و دعوتی از کارهای حساس و پر ارج امام (ع) بود. ایشان آیات قرآن چه مکی و چه مدنی، را ضبط می کرد. به همین علت است که وی را از کاتبان وحی و حافظان قرآن به شمار می آورند. در این دوران بود که پیامبر (ص) فرمان اخوت و برادری مسلمانان را صادر فرمود و با حضرت علی (ع) پیمان برادری و اخوت بست و به حضرت علی ( ع ) فرمود: تو برادر من در این جهان و سرای دیگر هستی. به خدایی که مرا به حق برانگیخته است … تو را به برادری خود انتخاب می کنم، اخوتی که دامنه آن هر دو جهان را فرا گیرد.

عمر و ابوبکر با مشورت با سعد معاذ رئیس قبیله اوس دریافتند جزعلی (ع) کسی شایستگی زهرا (س) را ندارد. لذا هنگامی که علی (ع) در میان نخل های باغ یکی از انصار مشغول آبیاری بود موضوع را با ایشان در میان نهادند و ایشان فرمود: دختر پیامبر (ص) مورد میل و علاقه من است و به سوی خانه رسول به راه افتاد.

وقتی به حضور رسول اکرم (ص) رسید، عظمت محضر پیامبر (ص) مانع از آن شد که سخنی بگوید، تا اینکه رسول اکرم (ص) علت رجوع ایشان را جویا شد و حضرت علی (ع) با تکیه به فضایل و تقوا و سوابق درخشان خود در اسلام فرمود: آیا صلاح می دانید که فاطمه را در عقد من درآورید ؟ پس از موافقت حضرت زهرا (س) آن حضرت به دامادی رسول اکرم (ص) نائل آمدند.

مطلب مشابه: انشا امام زمان (عج) + 7 انشای زیبای ادبی و کوتاه با موضوع حضرت مهدی امام دوازدهم

تحقیق درباره ی امام علی

علی بن ابی‌طالب(ع) امام علی و امیرالمؤمنین سال ۲۳ قبل از هجرت – ۲۱ رمضان سال ۴۰ق، امام اول همهٔ مذاهب شیعه، صحابی، راوی، کاتب وحی و چهارمین خلیفه از خلفای راشدین نزد اهل سنت است. وی همچنین پسرعمو و داماد پیامبر اکرم(ص)، همسر حضرت فاطمه(س)، پدر و جدِّ یازده امام شیعه است. پدر او ابوطالب و مادرش فاطمه بنت اسد بودند. به گفته عالمان شیعه و بسیاری از علمای اهل سنت، در کعبه زاده شد و نخستین مردی بود که به پیامبراسلام(ص) ایمان آورد. از نظر شیعه، علی(ع) به فرمان خدا و تصریح پیامبر(ص)، جانشین بلافصل رسول خدا(ص) است.

فضائل زیادی برای امام علی(ع) برشمرده‌اند؛ پیامبر(ص) در یوم الدار او را به عنوان وصی و جانشین خود برگزید. او هنگامی که قریش قصد کشتن پیامبر(ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام(ص) خوابید تا پیامبر(ص) بتواند مخفیانه به مدینه هجرت کند. پیامبر(ص) عقد اخوت خود را با وی بست. بنابر منابع شیعه و برخی منابع اهل سنت، حدود ۳۰۰ آیه از قرآن کریم، درباره فضایل وی است مانند آیه مباهله، آیه تطهیر، آیه ولایت و برخی دیگر از آیات که بر عصمت وی دلالت دارد.

علی(ع) در همه غزوات پیامبر اسلام(ص) به جز جنگ تبوک شرکت داشت. در غزوه تبوک پیامبر(ص) علی(ع) را به جانشینی خود در مدینه گماشت. امام علی(ع) در غزوه بدر، تعداد زیادی از مشرکان را به هلاکت رساند، در غزوه احد از جان پیامبر(ص) محافظت کرد، در غزوه خندق با کشتن عمر بن عبدود جنگ را خاتمه داد و در غزوه خیبر، با کندن درِ بزرگ قلعه خیبر، جنگ را به سرانجام رساند.

پیامبر(ص) پس از انجام تنها حج خود، پس از نزول آیه تبلیغ، مردم را در منطقه غدیر خم جمع کرد؛ سپس خطبه غدیر را خواند و دست امام علی(ع) را بلند کرد و فرمود «هر که من مولای او هستم، علی نیز مولای اوست، خدایا دوست بدار آن‌که او را دوست دارد و دشمن او را دشمن بدار.» پس از آن، برخی صحابه مانند عمر بن خطاب به امام علی(ع) تبریک گفتند و او را با لقب امیرالمومنین خطاب کردند. بنابر نظر مفسران شیعه و برخی از اهل سنت، آیه اکمال در همین روز نازل شده است. به باور شیعیان، عبارت من کنت مولاه فعلیٌ مولاه که توسط پیامبر(ص) در روز غدیر گفته شد، به معنای تعیین جانشینی پیامبر(ص) است.

امام علی(ع) پس از خلیفه سوم، به اصرار مسلمانان خلافت و حکومت را پذیرفت. او در دوران حکومتش اهمیت ویژه‌ای برای عدالت قائل بود و در برابر روش خلفا که بیت‌المال را بر اساس سوابق افراد تقسیم می‌کردند، ایستاد. وی دستور داد که عرب و عجم و هر مسلمانی از هر تیره و تبار که باشد، در سهم بیت‌المال یکسان‌اند و تمام زمین‌هایی که عثمان به افراد مختلف واگذار کرده بود، به بیت‌المال بازگرداند. در دوره کوتاه حکومت امام علی(ع) سه جنگ سنگین داخلی جمل، صفین و نهروان درگرفت.

امام علی(ع) سرانجام در محراب مسجد کوفه در حال نماز به دست یکی از خوارج به نام ابن ملجم مرادی به شهادت رسید و مخفیانه در نجف به خاک سپرده شد. حرم ایشان از مکان‌های مقدس در فرهنگ شیعه بوده و زیارت آن مورد توجه است.

مطلب مشابه: انشا در مورد یک روز در کلاس درس + 3 انشا کوتاه ادبی برای دبیرستان و دبستان

انشا کودکانه حضرت علی (ع)

حضرت علی(ع) فرزند ابوطالب ده سال پیش از بعثت متولد شد و پس از شش سال در اثر قحطی که در مکه اتفاق افتاد بنا به در خواست پیغمبر اکرم (ص) از خانه پدر به خانه پسر عموی خود یعنی پیامبر منتقل گردید و تحت سرپرستی و پرورش مستقیم آن حضرت درآمد. پس از چند سال که پیغمبر اکرم (ص) به موهبت نبوت نایل شد و برای نخستین بار در (غار حرا) وحی آسمانی به وی رسید وقتی که از غار رهسپار شهر و خانه خود شد , شرح حال را فرمود , علی (ع) به آن حضرت ایمان آورد و باز در مجلسی که پیغمبر اکرم (ص) خویشاوندان نزدیک خود را جمع و به دین خود دعوت نموده فرمود:

((نخستین کسی که از شما دعوت مرا بپذیرد خلیفه و وصیه و وزیر من خواهد بود , تنها کسی که از جای خود بلند شد و ایمان آورد علی (ع) بود و پیغمبر اکرم (ص) ایمان او را پذیرفت و وعده های خود را درباره اش امضا نمود و از این روی علی (ع) نخستین کسی است در اسلام که ایمان آورد و نخستین کسی که هرگز غیر خدای یگانه را نپرستید)).

علی (ع) پیوسته ملازم پیغمبر (ص) بود تا آن حضرت از مکه به مدینه هجرت نمود و در شب هجرت نیز که کفار خانه آن حضرت را محاصره کرده بودند و تصمیم داشتند آخر شب به خانه ریخته و آن حضرت را در بستر خواب قطعه قطعه نمایند , علی (ع) در بستر پیغمبر اکرم (ص) خوابیده و آن حضرت از خانه بیرون آمده رهسپار مدینه گردید و پس از آن حضرت مطابق وصیتی که کرده بود , امانتهای مردم را به صاحبانش رد کرده , مادر خود و دختر پیغمبر را با دو زن دیگر برداشته به مدینه حرکت نمود.

در مدینه نیز ملازم پیغمبر اکرم (ص) بود و آن حضرت در هیچ خلوت و جلوتی علی را کنار نزد و یگانه دختر محبوب خود فاطمه را به وی تزویج نمود و در موقعی که میان اصحاب خود عقد اخوت می بست او را برادر خود قرار داد.
علی (ع) در روز رحلت پیامبر اکرم 33 سال داشت آن حضرت در خلافت خود که تقریبا 4 سال و 9 ماه طول کشید سیرت پیامبر اکرم (ص) را داشت و به خلافت خود صورت نهضت و انقلاب داده به اصلاحات پرداخت و البته این اصلاحات به ضرر برخی از سودجویان تمام می شد و از این رود عده ای از صحابه که پیشاپیش آنها عایشه , طلحه , زبیر و معاویه بودند خون خلیفه سوم را دستاویز قرار داده سر به مخالفت برافراشتند و بنای شورش و آشوب گری گذاشتند.

انشا حضرت علی برای دبستان

زمانی که علی (علیه السلام) خردسال بود قریش دچار قحطی شد. همین امر باعث شد پیامبر (صلی الله علیه و آله) به ابوطالب که فرزندان زیادی داشت و نگهداری آنها در شرایط قحطی برایش دشوار شده بود پیشنهاد بدهد که سرپرستی علی علیه السلام را به او بسپارد. ابوطالب این پیشنهاد را پذیرفت و علی علیه السلام به خانه پیامبر وارد شدرسول خدا (ص) محبت فراوانی به علی علیه السلام داشت و در تربیت او بسیار دقیق و کوشا بود.

امیرالمؤمنین (ع) در مورد آموزش و پرورش خویش به دست رسول خدا (ص) در خطبه قاصعه می فرمایند:
«شما موقعیت مرا نزد پیامبر خدا به سبب خویشاوندى نزدیک و منزلت ویژه‌ام مى‌دانید. به گاه کودکى‌ام مرا در دامنش مى‌نهاد و به سینه‌اش مى چسبانْد، و در بستر خویش جایم مى‌داد، و مرا به تن خویش مى‌سود، و بوى خوشش را به [مشام] من مى‌رسانْد، و غذا را مى‌جوید و لقمه لقمه در دهانم مى‌نهاد.

از من نه سخن دروغى شنید و نه کار خطایى دید. بى تردید، خداوند از همان اَوانِ از شیر گرفته شدنِ پیامبر صلى الله علیه و آله، بزرگ ترین فرشته را از میان فرشتگانش شب و روز، همراه او ساخت تا راه بزرگوارى و محاسن اخلاقى جهان را بپیماید و من هماره در پى او بودم، همچون بچّه شتر از شیر گرفته شده در پىِ مادرش. هر روز از اخلاق خود، نشانه‌اى برایم بر پا مى‌داشت و مرا به پیروى‌اش وا‌مى‌داشتاولین مردی که بلافاصله پس از بعثت رسول خدا (ص) با ایشان بیعت کرد و رسالت ایشان را پذیرفت، امام علی (علیه السلام) بود.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله، در این باره به اصحاب چنین فرمودند: «نخستین کسی که در روز رستاخیر با من در حوض (کوثر) ملاقات می کند پیش قدمترین شما در اسلام، علی بن ابی طالب است.

مطلب مشابه: انشا ماه رمضان + 10 انشای زیبا و ادبی با موضوع ماه مبارک رمضان

انشا درباره امام علی

علی بن ابی‌طالب زادهٔ ۱۳ رجب ۳۰ عام‌الفیل برابر با ۲۳ قبل از هجرت امام اول تمامی شاخه‌های مذهب شیعه، خلیفهٔ چهارم از خلفای راشدین اهل سنت و پسرعمو او فرزند ابوطالب و فاطمه بنت اسد، همسر فاطمهٔ زهرا، و پدر حسن، حسین و زینب استوی از سال ۳۵ تا ۴۰ هجری، کمتر از پنج سال، به‌عنوان خلیفه بر خلافت جز شام حکومت کرد. او در میان طیف وسیعی از مسلمانان از جایگاه برجسته‌ای برخوردار است.

سخن گفتن از امام علی سخن دیروز ما نیست، بلکه موضوع امروز ما است. امروزه در همه عرصه ها از عبادت و تربیت گرفته تا سیاست و عدالت، توجه به اندیشه و گفتار حضرت علی حقیقتی انکارناپذیر است. علی بن ابی‌طالب همواره از سوی شیعیان، جایگاه و منزلت ویژه‌ای داشته و پس از پیامبر (ص)، بهترین، باتقواترین و عالم‌ترینِ انسان‌ها و جانشین برحق حضرت محمد (ص) بوده است. بر این اساس برخی از صحابه از همان زمان حیات پیامبر اسلام (ص)، پیروان علی (ع) و دوستداران وی یعنی شیعه دانسته‌ می‌شده‌اند.

شیعیان کسانی هستند که امام علی (ع) را جانشین بلافصل پیامبر (ص) از سوی خدا می‌دانند؛ در برابر اهل‌ سنت، جانشینی پیامبر را حاصل انتخاب مردم می‌دانند.

حضرت علی (ع) نخستین فرزند خانواده هاشمی است که پدر و مادر او هر دو فرزند هاشم اند. پدرش ابوطالب فرزند عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبدمناف است و مادر او فاطمه دختر اسد فرزند هاشم بن عبدمناف می باشد.

فاطمه دختر اسد به هنگام درد زایمان راه مسجدالحرام را در پیش گرفت و خود را به دیوار کعبه نزدیک ساخت و گفت: خداوندا! به تو و پیامبران و کتاب هایی که از طرف تو نازل شده اند و نیز به سخن جدم ابراهیم سازنده این خانه ایمان راسخ دارم. پرودگارا ! به پاس احترام کسی که این خانه را ساخت، و به حق کودکی که در رحم من است، تولد این کودک را بر من آسان فرما!

لحظه ای نگذشت که دیوار جنوب شرقی کعبه شکافته شد. فاطمه وارد کعبه شد، و دیوار به هم پیوست. فاطمه تا سه روز در شریف ترین مکان گیتی مهمان خدا بود. دختر اسد از همان شکاف دیوار که دوباره گشوده شده بود بیرون آمد و گفت : پیامی از غیب شنیدم که نامش را ”علی” بگذار.

حضرت علی (ع) تا سه سالگی نزد پدر و مادرش بسر برد و از آنجا که خداوند می خواست ایشان به کمالات بیشتری نائل آید، پیامبر اکرم (ص) وی را از بدو تولد تحت تربیت غیر مستقیم خود قرار داد. تا آنکه، خشکسالی عجیبی در مکه واقع شد. ابوطالب عموی پیامبر، با چند فرزند با هزینه سنگین زندگی روبرو شد. رسول اکرم (ص) با مشورت عموی خود عباس توافق کردند که هر یک از آنان فرزندی از ابوطالب را به نزد خود ببرند تا گشایشی در کار ابوطالب باشد. عباس، جعفر را و پیامبر (ص)، علی (ع) را به خانه خود بردند.
به این طریق حضرت علی (ع) به طور کامل در کنار پیامبر قرار گرفت. علی (ع) آنچنان با پیامبر (ص) همراه بود، حتی هرگاه پیامبر از شهر خارج می شد و به کوه و بیابان می رفت او را نیز همراه خود می برد.

انشا درباره مهربانی و شهادت حضرت علی (ع)

مقدمه: روزی که نهج‌البلاغه را دیدم و چند خطی خواندم، فهمیدم که نویسنده اش مردی بزرگ و دارای علمی لدنی بوده است که چنین حکیمانه و از روی دانایی و دلسوزی با مردم و حاکمان و فرمانروایان سخن گفته است.

بدنه: علی را نه به نام که با رفتار و کردارش می شناسیم. مردی که برای یتیم و فقیر و گرسنه شبانه شام می رساند و هم سفره بیمار و جزامی و در راه مانده می شد. او را در مرام و اخلاق می شناسیم که با قاتل هم مدارا کرد و از فرزندانش خواست که قصاص قاتلش هم فقط با یک ضربه شمشیر باشد و نه بیشتر، علی را در جنگ های اسلام شناختیم که غنایم را در میان فقرا پخش کرد و خودش با ۷۰ زخم کاری چیزی برنداشت و دست خالی به خانه رفت.

او مردی است که همه فکر می کردند نماز نمی خواند و نمی شناختندش، شبی که در بستر شهادت افتاد، مردم دانستند که مرد شبهای تنهایی و فقر علی بوده است. علی در میان غیر مسلمانان هم محبوب است و همواره پیروان ادیان دیگر از ایشان به بزرگی و مردانگی یاد می کنند.

پیامبر اسلام در ماجرای غدیر خم رسالتشان را کامل فرمودند و گفتند: هرکس من مولا و سرورش هستم، بعد از من علی مولا و سرور اوست و این ماجرای تاریخی نشان می دهد که خداوند ایشان را هم مرتبه پیامبر بزرگ اسلام دانسته است. شعر زیبای شهریار استاد مسلم غزل در دوران معاصر چنان ایشان را کامل و واضح توصیف فرموده است که انگار قرن ها کسی نتوانسته بود چنین حق مطلب را ادا فرماید.

او مردی بزرگ بود که فرزند شهیدش ماجرای نهضت جهانی عاشورا را برای همیشه در تاریخ جهان رقم زد و پس از گذشت ۱۴۰۰ سال هنوز چنین رویدادی رخ نداده و قیامش در صدر جهان ایستاده است.

نتیجه گیری: علی (ع) مردی از دوران بزرگ تاریخ است که می تواند یک الگوی کامل برای زیستن و مردم داری و کشور داری باشد. هرکس که از فرمایشات و رفتارهای ایشان در زندگی بهره ببرد، هر آینه رستگار خواهد شد.

مطلب مشابه: انشا با موضوع نیکوکاری + موضوع انشا نیکی و کمک کردن به دیگران

انشا در مورد امام اول

نیمه شب است، برف می بارد و در سیاهی شب پرده ای سپید و لطیف بر سراسر شهر افکنده است.

گویی طبیعت خواسته است در زیر این حریر سیمین سیاه کاری های زندگی روزانه بشر را بپوشاند همه جا سکوت محض برقرار است.

آنان که بستری گرم و نرم دارند در آغوشش خفته اند، از دیگر مردم نیز صدایی به گوش نمی رسد.

در دل شب تنها نشسته ام و کتاب مثنوی مولوی پیش چشمم گشاده است. به مناسبتی اباتی را در آن جستجو می کنم.

ناگهان نگاهم بر روی صفحه ای می لغزد و در آنجا متوقف می شود.

روایتی منظوم را می خوانم راجع به جوانمردی بزرگمرد عالم اسلام علی (ع) موضوع مورد نظر خود را فراموش می کنم و فکرم یکسر جذب علی می شود.

بخصوص که این ایام موقعی است که در دنیای اسلام خاطره شهادت وی تجدید می گردد و همه جا سخن از علی (ع) و فضایل اوست.

اندیشه نارسای من بال و پر میگیرد و در افق های دور به پرواز در می آید، به خود می گویم: علی چه شخصیت بزرگ و شگفت انگیزی داشته که از پس قرنها توانسته است چنین محترم و محبوب بماند و دلها را تسخیر کند.

مرد روحانی، صوفی، کاسب، دهقان، کارگر، ورزشکاران، جوانمردان، جوانان، پیران، روشنفکران، همه او را ستایش می کنند همه به بزرگی اش ایمان دارند و پیروی از او را بر خود فرض میشمرند.
درماندگان، خستگان، زورمندان همه “یا علی “می گویند و از اون مدد می جویند.
بی سبب نیست که این روزها هر روزنامه و مجله ای که میگشایی، وابسته به هرگروه و دسته ای، همه یکدل و یک زبان به بزرگداشت علی (ع) پرداخته اند.
علی مرد بزرگ و عجیبی است. در هر زمینه ای که بیندیشی، او را سرور در مقام اعلی می یابی.
سخن گفتن درباره هریک از جنبه های شخصیت کامل او مجال بسیار و استعدادی در حد کمال می خواهد که هیچکدام اینک میسر نیست.
اما آنچه در این نیمه شب برفی فکر مرا بیشتر به خود مشغول داشته و چون ذرات رقصان و سرگردان برف هر دم آن را به سویی می برد، حق پرستی و ایمان علی به اصولی است که از ده سالگی در روح صاف و منزه او نقش بسته بود و هیچ گونه اوضاع و احوال و رعایت مصلحت و موقع نتوانسنته است وی را از کوشش در اجرای آنها باز دارد.
چه چیزی برای آدمی از جان با ارزش تر است؟
علی، جان خود را بارها در راه اعتقاد و ایمان خویش بر کف دست نهاد.
شب هجرت پیغمبر که مخالفان می خواستند محمد (ص) را بکشند و علی از فرط فداکاری در بستر رسول بجای او خفت، یا وقتی در غزوه خندق در عنفوان جوانی، با وجود ممانعت مکرر پیغمبر، به جنگ تن به تن با عمرو بن عبدود، قهرمان دلیر و معروف عرب پرداخت و او را از پا درآورد، انگیزه اش جز جانبازی در راه ایمان به اسلام چه بود؟؟
هنگامی که در جنگ صفین با زره بی پشت می جنگید . جز ایمان چه قوه ای به او چنین دلیری می بخشید؟
علی چندان پیرو اصول حق و حقیت بود که حاضر نمیشد ذره ای از آیین و سیره خود منحرف شود.
میخواست حق را درمورد هر کس که باشد اجرا کند و عنوان فریبنده رعایت موقع و مصلحت که دستاویز و بهانه خلافکاری های ابنای بشر میشود، او را از مسیر خود باز نمیداشت. مگر چه مصلحتی بالاتر از حقیقت میتوانست وجود داشته باشد؟
نفوذ این ایمان در علی (ع) به درجه ای بود که دخترش ام الکلثوم را بازخواست مینمود زیرا گردن بند مرواریدی سه روزه به امانت از مامور بیت المال خواسته و جبران خسارت آن را هم بر عهده گرفته بود تا روز عید قربان به گردن بیاویزد. علی به ام الکلثوم فرمود گردن بند را فوراً پیش از عید پس بدهد و همرنگ دیگر زنان مسلمان باشد.

می گویند در روزگار خلافت علی، عقیل برادر بزرگ وی که مردی عیالوار و نیازمند بود، انتظار داشت خلیفه او را بیش از دیگران از بیت المال برخوردار گرداند.

پاسخ علی آن بود که میله آهنی داغی را نزدیک بدن عقیل گرفت و در برابر بیم و وحشت عقیل در برابر آهن گداخته پرسید: تو حرارت آهنی را از دست بنده خدا تاب نداری، من چطور طاقت آتش خشم خدا را داشته باشم؟
زیرا علی همان کسی بود که در ابتدای خلافت گفته بود اموالی را که از بیت المال برخلاف حق به این و آن داده اند، پس خواهد گرفت.
پابند بودن به رعایت عدالت تا این حد، ایمانی قوی و طاقتی شگرف میخواهد وقتی در زمان خلافت علی، مردی نصرانی زرع وی را برده بود، علی مانند یک تن از مردم عادی از شریح قاضی داوری خواست و به قضاوت او تن در داد، چون خلیفه شاهدی نداشت، قاضی زره را به نصرانی سپرد.
علی طرز داوری عادلانه شریح را پسندیده
و زره از آن نصرانی شد. آن مرد زره را برداشت و چند قدم که رفت، برگشت و اقرار کرد که زره از علی است و او آن را در جنگ صفین ربوده است اما به آیینی که پیشوایش از برای استیفای حق خود به محضر قاضی میرود و رای او را میپذیرد ایمان آورد.
امیر المومنین زره را بدو هدیه کرد و وی از یاران صمیمی علی شد.
علی در مقام خلافت از لحاظ خوراک و پوشاک و وسایل زندگی به سادگی می زیست و از تجمل پرهیز داشت.
روزی که بشهادت رسید، همه میراثش چند درهم بیش نبود، توجه به این نکات و یادآوری درآمد و ثروت گزاف طلحه و زبیر، مقایسه ای است که نشان دهد علی چگونه سر میبرد.
علی در رعایت حقیقت چندان بر خویش سخت میگرفت که وقتی مردم شهر انبار، بنا به سنت قدیم خود در مقابل استقبال به صورتی ناشایست به خاک افتاده بر او سجده میکردند، به ایشان گفت: من کمتر از آنم که تو میگویی و بیش از آنم که در دل گمان میکنی.
غرض آنکه هیچ نوع حب نفس و جلب منفعتی وی را از اظهار حقیقت، هرچند دشوار و تلخ بود، باز نمیداشت.

علی آنقدر به اصول اسلام و حقیقت آن دلبستگی داشت و در اجرای آن اهتمام میورزید که رفتارش در مورد دشمنان نیز اعجاب انگیز است. از مردان حق چنین بزرگاوریها و مردانگی ها میتوان دید.
وی با همه نیرومندی و قدرت جنگاوری هرگز نخست به حمله دست نمی یازید و تا مخالفان تعترض نمیکردند به جنگ نمیپرداخت.
روابط شخصی و خصوصی را ، اعم از حب و بغض، در مسایل عمومی دخالت نمیداد و از کیفر کسانی که به شخص او اهانت یا زیانی روا داشته و صدمه ای بدو زده بودند، به آسانی صرفنظر میکرد.
سپاهیان خود را ازغارت اموال دشمنان باز میداشت، در میدان جنگ، برکشتگان دشمن مانند یاران خود نماز می خواند.
مردی به شجاعت و دلاوری او به صلح مایل بود و از جنگ حتی الامکان پرهیز می نمود.
مراعتهای نخستین وی با خوارج نیز از این گونه صلح جوییها و جوانمردیهای اوست.
استغنا و وارستگی علی از بزرگی و سروری و عوالم صوری، محتاج به بیان نیست، مع هذا روزی که مردم رهبری او را خواستار شدند. شانه از زیر بار مسئولیت خالی نکرد. جنعیت چون یال متراکم و انبوه کفتار بدو روی آور شده بودند و میخواستند با او بیعت کنند، دراین گیر و دار حسنین کوفته شدند و دو طرف جامه علی پاره گشت.
علی در برابر اصرار ایشان به قبول خلافت، نخست گفت که از وی دست بکشند بخصوص که در رعایت حق سخت خواهد گرفت و از راه درست، هرچند ناهموار باشد، قدمی بیرون نخواهد گذاشت و به کسی مجال انحراف نخواهد داد؛ و چون باز اصرار ایشان را دید به علم به همه دشواری های که در پیش داشت، مردانه گام پیش نهاد. علی در خطبه معروف شقشقیه قریب به این معنی افزوده است که : اگر خداوند با علما پیمان نکرده بود که به زیاده روی ظالم و رنج مظلوم تن در ندهند و اگر در این راه یاورانی نمیداشت، از خلافت صرف نظر می کرد.
گروهی که این اهتمام شدید علی (ع) را در اجرای اصول و حق پرستی، دو راز سیاست و تدبیر جهانداری پنداشته اند و سیاست او را با معاویه مقایسه کرده اند، مردمانی بوده اند که خود احساس نکرده اند عشق و ایمان به حقیقت چیست؟
و مرد حق بودن با منش معاویه یعنی تزویر و فرصت طلبی و منفعت سنجی او چه فرق دارد؟
گمان میرود سخت طه حسین، دانشمند و محقق معاصر، در این باب پاسخی کافی باشد: علی در ایمان به خدا استوار بود و برای نگهداری دین و برپاداشتن حق از هیچ چیز فروگذار نمی کرد.
بر طریق مستقیم پیش می رفت و هیچ از این راه منحرف نمی شد.
در کار اسلام برای کم یا زیاد ملاحظه نداشت و چون حق را می دید، بی آن که اندیشه فرجام کار کند و در فکر آن باشد که پیروز میشود یا شکست می خورد، به سوی آن پیش می رفت و اینکه نهایت راه مرگ است، با زندگی برای او یکسان بود.
شب از نیمه گذشته است و اندیشه های قاصر من در شیوه زندگی و رفتار این مرد حق هنوز در منزل نخستین است.
کتاب مثنوی نیز همچنان گشاده است و به ما می آموزد:
“از علی آموز اخلاص عمل”.
از کتاب شوق دیدار نوشته محمد مهدی رکنی

مطلب مشابه: انشا با موضوع مرگ و زندگی + 4 انشای زیبا در مورد زندگی و مرگ برای پایه های تحصیلی مختلف