متن سوره واقعه به همراه ترجمه فارسی؛ فضیلت خواندن سوره واقعه

سوره واقعه یکی از سوره های مکی قرآن کریم است که در جزء بیست و هفتم و پنجاه و ششمین سوره قرآن گرفته است.

متن کامل سوره واقعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 
به نام خدای بخشاینده مهربان

1) إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ 
چون قیامت واقع شود،

2)لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ 
که در واقع، شدنش هیچ دروغ نیست ،

3)خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ 
گروهی را خوار کننده است و گروهی را برافرازنده

4)إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا 
آنگاه که زمین به سختی بلرزد،

5)وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا 
و کوهها به تمامی متلاشی شوند،

6) فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا 
و چون غباری پراکنده گردند،

7) وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً 
شما سه گروه باشید:

8)فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ 
یکی اهل سعادت، اهل سعادت چه حال دارند ?

9) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ 
دیگر، اهل شقاوت اهل شقاوت چه حال دارند ?

10) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ 
سه دیگر، آنها که سبقت جسته بودند و اینک پیش افتاده اند

11) أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ 
اینان مقربانند،

12) فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ 
در بهشتهای پر نعمت

13) ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ 
گروهی از پیشینیان ،

14) وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ 
و اندکی از آنها که از پی آمده اند،

15) عَلَی سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ 
بر تختهایی مرصع ،

16) مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ 
رو به روی هم بر آنها تکیه زده اند

17) یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ 
پسرانی همواره جوان گردشان می چرخند،

18) بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ 
با قدحها و ابریقها و، جامهایی از شرابی که در جویها جاری است

19) لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ 
از نوشیدنش نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند

20) وَفَاکِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ 
و میوه هایی که خود بر می گزینند

21) وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ 
و گوشت پرنده هر چه بخواهند

22) وَحُورٌ عِینٌ 
و حوران درشت چشم ،

23) کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ 
همانند مرواریدهایی در صدف

24) جَزَاء بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ 
همه به پاداش کارهایی که می کرده اند

25) لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا 
در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه آلود

26) إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا 
جز یک سخن :سلام ، سلام

27) وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ 
اما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?

28) فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ 
در زیر درخت سدر بی، خار،

29) وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ 
و درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده ،

30) وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ 
و سایه ای دایم ،

31) وَمَاء مَّسْکُوبٍ 
و آبی همواره جاری ،

32) وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ 
و میوه ای بسیار،

33) لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ 
که نه منقطع می گردد و نه کس را از آن بازدارند

34) وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ 
و زنانی ارجمند

35) إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء 
آن زنان را ما بیافریدیم ، آفریدنی

36) فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا 
و دوشیزگان ساختیم

37) عُرُبًا أَتْرَابًا 
معشوق همسران خویشند،

38) لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ 
برای اصحاب سعادت

39)ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ 
گروهی از پیشینیان ،

40)وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ 
و گروهی که از پی آمده اند

41) وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ 
اما اصحاب شقاوت ، اصحاب شقاوت چه حال دارند ؟

42)فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ 
در باد سموم و آب، جوشانند

43) وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍ 
در سایه ای از دود سیاه ،

44) لَّا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ 
نه سرد و نه خوش

45) إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ 
اینان پیش از این در ناز و نعمت بودند

46)وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَی الْحِنثِ الْعَظِیمِ 
و بر گناهان بزرگ اصرار می ورزیدند

47) وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ 
و می گفتند:آیا زمانی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم باز هم ما رازنده می کنند،

48) أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ 
یا نیاکان ما را ؟

49) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ 
بگو:همه را، آنان که از پیش بوده اند و آنها که از پی شان آمده بودند،

50) لَمَجْمُوعُونَ إِلَی مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ 
همه در وعده گاه آن روز معین خواهند بود

51) ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ 
آنگاه شما ای گمراهان تکذیب کننده ،

52) لَآکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ 
از درختان زقوم خواهید خورد،

53)فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ 
و شکمهای خود را پر خواهید کرد

54) فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ 
و بر سر آن آب جوشان خواهید نوشید

55) فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ 
چنان می نوشید که شتر تشنه آب می نوشد

56) هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ 
این است غذایشان در روز جزا

57) نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ 
ما شما را آفریده ایم ، پس چرا تصدیق نمی کنید ؟

58) أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَ 
آیا آن منی را که بیرون می ریزید دیده اید ؟

59) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ 
آیا شما او را می آفرینید یا ما آفریننده ایم ؟

60) نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ 
ما مرگ را بر شما مقدر ساختیم و ناتوان از آن نیستیم که

61) عَلَی أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ 
به جای شما قومی همانند شما بیاوریم و شما را به صورتی که از آن بی، خبرید از نو بیافرینیم

62) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَی فَلَوْلَا تَذکَّرُونَ 
شما از آفرینش نخست آگاهید، چرا به یادش نیاورید ؟

63) أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ 
آیا چیزی را که می کارید دیده اید ؟

64) أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ 
آیا شما می رویانیدش یا ما رویاننده ایم؟

65) لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ 
اگر می خواستیم خاشاکش می ساختیم تا در شگفت بمانید

66) إِنَّا لَمُغْرَمُونَ 
گویند:ما ثروت بر باد دادگانیم ،

67) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ 
ما بی نصیب ماندگانیم

68) أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاء الَّذِی تَشْرَبُونَ 
آیا آبی را که می نوشید دیده اید ؟

69) أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ 
آیا شما آن را از ابر فرو می فرستید یا ما فرو فرستنده ایم ؟

70) لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْکُرُونَ 
اگر، می خواستیم آن را تلخ می گردانیدیم پس چرا سپاس نمی گویید ؟

71) أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ 
آیا آن آتشی را که می افروزید دیده اید؟

72) أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ 
آیا درختش را شما آفریده اید یا ما آفریننده ایم؟

73) نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِینَ 
ما آن را هشداری و برای مسافران رهنورد، متاعی ساختیم

74) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ 
به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی

75) فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ 
پس سوگند به غروبگاه ستارگان

76) وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ 
و این سوگندی است اگر بدانید بزرگ

77) إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ 
هر آینه ، این قرآنی است گرامی قدر،

78) فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ 
در کتابی مکنون

79 )لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ 
که جز، پاکان دست بر آن نزنند

80) تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ 
نازل شده از جانب پروردگار جهانیان است

81) أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ 
آیا این سخن را دروغ می انگارید ؟

82) وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ 
و نصیب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار می دهید ؟

83) فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ 
پس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد،

84) وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ 
و شما در این هنگام می نگرید، تکذیب نمی کنید ؟

85) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَ 
ما از شما به او نزدیک تریم ولی شما نمی بینید

86) فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ 
اگر قیامت را باور ندارید،

87) تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ 
اگر راست می گویید، بازش گردانید

88) فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ 
، اما اگر از مقربان باشد،

89) فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ 
برای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت

90) وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْیَمِینِ 
و اما اگر از اصحاب سعادت باشد:

91) فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ 
پس تو را از اصحاب سعادت سلام است

92) وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ 
و اما اگر از تکذیب کنندگان گمراه باشد،

93) فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍ 
به آب جوشان مهمانش کنند،

94) وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ 
و به دوزخش در آورند

95) إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ 
این سخن سخنی راست و یقین است

96) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ 
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی

همچنین بخوانید: کدام دعاها سریع الاجابه هستند ـ متن دعای ابوحمزه ثمالی

فضیلت خواندن سوره واقعه

سوره واقعه با داشتن 96 آیه در جزء بیست و هفتم و در پنجاه و ششمین سوره قرآن جای گرفته است. واقعه یکی از نام های قیامت بوده که در اول این سوره به آن اشاره شده است.

یکی از فضایلی که برای خواندن سوره واقعه روایت شده است آن است که هر که این سوره را بخواند، از غافان نخواهد بود.

سوره واقعه در رابطه با قیامت و وقایع مربوط به آن سخن گفته و مردم را در روز قیامت به سه گروه تقسیم می کند:

1. اصحاب یمین
2. اصحاب شمال
3. سابقون

سپس درباره جایگاه و پاداشی که هر گروه در قیامت خواهند داشت توضیحاتی آورده شده است.

در «تاريخ القرآن» از «ابن نديم» نقل شده كه سوره ی واقعه چهل و چهارمين سوره ه‏ایى است كه بر پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نازل شده قبل از سوره واقعه سوره «طه» و بعد از آن «شعرا» بوده است.

در جایی دیگر آمده است که اگر کسی سوره واقعه را در هر شب جمعه بخواند، خداوند او را دوست دارد، و نزد همه مردم محبوبش مى کند، هرگز در دنیا ناراحتى نمى بیند، فقر و فاقه و آفتى از آفات دنیا دامنگیرش نمى شود، و از دوستان امام على(ع) خواهد بود؛ و اگر هر شب بخواند، هرگز فقیر نخواهد شد.

امام صادق عليه السلام فرموده است: هر كس در هر شب جمعه سوره واقعه را قرائت كند، خداوند او را دوست دارد و او را محبوب همه مردم مي گرداند و هرگز در دنيا ناراحتي، فقر و تنگدستي و آفتي از آفات دنيا به او نخواهد رسيد و از همراهان و رفيقان اميرالمؤمنين عليه السلام خواهد بود. و اين سوره ويژه اميرالمومنين علي عليه السلام است و هيچ کس در آن شرکت ندارد.

سوره واقعه فقر و تنگدستی را از خانه دور خواهد نمود و موجب خیر و برکت در زندگی می شود. چنانچه در روایتی آمده است:

در داستان جالبي درباره عبدالله بن مسعود آمده است: عبدالله بن مسعود صحابي بزرگوار رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم بيمار شد. خليفه وقت، عثمان بن عفان، به ديدار او رفت و ناراحت و نگراني در چهره او ديد از او پرسيد: چرا ناراحتي و آه و ناله مي کني؟

گفت: گناهکارم. پرسيد: چه مي خواهي؟ گفت: رحمت خداوند را،

پرسيد: آيا نياز به پزشک داري؟ گفت: طبيب حقيقي مرا بيمار کرده است.

پرسيد: آيا مي خواهي کمک مالي به تو بکنم؟ گفت: آن زمان که نياز داشتم ندادي و اکنون نيازي ندارم.

عثمان گفت: پول مي دهم براي دخترانت باشد. ابن مسعود گفت: آنها نيازي ندارند. چون به ايشان گفته ام که همواره سوره وقعه را قرائت نمايند که هيچ گاه نيازمند نخواهند شد.

موارد بیشتر: تفسیر سوره توحید ـ چگونه قرآن را ختم کنیم؟