متن دعای ابوحمزه ثمالی؛ متن و ترجمه دعای ابوحمزه ثمالی
این حدیث و دعای نورانی از نظر سند تام است.. هم از نظر محتوا و هم از نظر طریق و سند موثق است و نشان دهنده ی این است که تردیدی نیست که این حدیث از جانب معصوم به دست ما رسیده است. یکی از فضایل مهم دعای ابوحمزه ثمالی این است که در دعای ابوحمزه ثمالی برخی اوصاف خدای تعالی آمده است و بیان شده كه تمام عظمتها و تمام بزرگی از اوست؛ همچنین، در برخی فرازها به مسئله «روششناسی» شناخت خدا پرداخته شده و بیان شده كه آیا انسان باید خدای تعالی را از آثارش بشناسد؟ یا این كه انسان باید از خود خدا به شناخت او برسد؟ در این دعا اعلام می کند که انسان، خدا را به وسیله خدا بشناسد. خدا راهنمای انسان است و اگر خدا كسی را راهنمائی نكند نمیتواند خدا را بشناسد . و خدا راهنمائیهای فراوانی را اِعمال كرده است تا برای شناخت خدا از خود خدا شروع کنند. در کتاب «مصباح» شیخ طوسى به نقل از ابوحمزه ثمالی آمده است که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر شب را به نماز مى ایستاد و چون سحر مى رسید این دعا را میخواند. دز ادامه متن کامل دعای ابوحمزه ثمالی به همراه ترجمه فارسی آن را مطالعه نمایید.
متن کامل دعای ابوحمزه ثمالی به همراه ترجمه
پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا.
خدایا اگر گذشت کنى، پس سزاوارتر از وجود تو به گذشت کیست، و اگر عذاب نمایى پس دادگرتر از تو در داورى کیست؟ ، در این دنیا به غربت، و به گاه مرگ به سختى جان دادنم، و در قبر به تنهایی ام، و در لحد به هراسم رحم کن، و زمانى که براى حساب در برابرت برانگیخته شدم و به خوارى جایگاهم رحمت آور، و آنچه از کردارم بر انسانها پوشیده مانده بیامرز،
خدایا ایمانى از تو می خواهم که دلم با آن همراه شود و باور صادقانه اى که بدانم هرگز چیزى به من نمی رسد، مگر آنچه که تو برایم ثبت کردی و مرا از زندگى به آنچه که نصیبم فرمودى خشنود بدار، اى مهربان ترین مهربانان.
همچنین بخوانید: