متن و جملات غربت + عکس نوشته های غم غریبی در غربت و تنهایی
جملات زیبا و متن در مورد غم غربت
زیباترین جملات احساسی در مورد غم غربت و غریبی به همراه عکس نوشته های غم تنهایی در خارج و شهر غریب را در این مطلب روزانه گردآوری کرده ایم.
باغ غربت نرم نرمک روبه زوال خزان می رود
چهره نسترن ها افسرده/شادی مریم ها به دروغ اغشته
رقص قاصدک ها به بازی امیخته
باغ ارغوانی به رخساره ای زرد گراییده
زمستان ارام و بی نجوا
قدم زنان باغ غربت را کویر می کند
لیک پلک های باغ
برای بیدار ماندن/برای ورق زدن تقویم بهار
خیلی سنگین است
***
می دانم
حتی نگاهم نمی کنی
من تو را
در خیابانی تاریک
به غریبه ها سپردم
دست های گرمت را به دست سردشان دادم
همین امروز
می دانم …
به غربت خودم می خندم
که در این دیار
دل می بندم
به تو
***
رویاهایت را ناتمام بگذار
باید برویم
وقتی رسیدیم
دوباره شعر بگو
از ابتدای رویا
وقتی رسیدیم
نگاه خیسـم را دوباره می بخشم
به گل ها
همین امروز …
دست های گرمت را پس می گیرم
***
متن غمگین در مورد غربت
غربت تمام عالمه وقتی نباشی
این گریه ها خیلی کمه وقتی نباشی
شب گردی های من دوباره بی هدف شد
راه تموم قصه ها از این طرف شد
***
غربت
تو غربتم، چه تنها
نشی تو مثل ِ مَنهانه دوست و آشِنایی
که دردمو بدونه
نه عشق ِ موندگاری
که تا ابَد بمونهحتا پرنده ها که
بی دون و آب و لونَن
قدر ِ هَمو همیشه
تو زندگی میدوننتو غربتم، چه تنها
نشی تو مثل ِ مَنهااینجا دل ِ آدما
یخ شده، از سنگ شده
برای اون قدیما
دل ِ همه تنگ شدهبگو چه فایده داره
دل ِ همو شکستن؟
برای زنده موندن
به واژه دل نَبَستن؟تو غربتم، چه تنها
نشی تو مثل ِ مَنها
***
شعر در مورد غم تنهایی غربت
من هماره، آدمیان را دیدم
که از خورشید می خواستند
طلوع نکند
و از بهار
که شروع نکند
و از تاریکی
که سکوت نکند…
و آن ها گاه
از سفر به غربت ماه می گویند
بی آنکه بدانند ماه
تداوم شُکوهِ خورشیدست..!
***
منم و گریه بارون
غربت خیس خیابون
***
آینه…
زن ها را خوب می فهمد که تمام غربت شان را
پشت رژ قرمز خط چشم نازک و لاک های رنگارنگ شان پنهان می کنند..
***
بعضی آدم ها عین لیموی چهارفصل هستن..
همزمان شکوفه دارن
میوه دارن..
جوونه دارن
برگ ریزون دارن…
عطر دارن
اینها تنها کسانی هستند که زندگی رو فهمیدن و باهاش راه اومدن…
بعضی ها هم مثل من هستن
یک درخت نخل که از بد روزگار تو جایی سبز شده که نباید …
هوای محیط رو دوست ندارن
خاک رو دوست ندارن…
درخت های مجاور باهاش سازگار نیستن
و همیشه دلتنگ شرجی جنوب و آفتاب داغ هست…
ما نخل های غریب و بی سرزمین هیچوقت تو غربت ثمر نمیدیم
شاخه های سبز و سایه…
***
جملات ادبی تنهایی و غریبی
در این تنهایى غربت..
شانى از تو پیدا نیست…
***
او را وطن کردم
مرا به غربت تبعید کرد!!
***
آه از این غربت نزدیک و از آن حسرت دور عشق
در سینه ی من هست و در آغوشم نیست
***
جمعه هم شعر خداست
غزلی رویاییست
که ردیفش غربت
قافیه اش تنهاییست
جمعه را باید خواند
جمعه را باید زیست
جمعه هم رنگ خداست
یک بغل زیباییست
***
سفر کردم به هر شهری دویدم
چو شهر عشق من شهری ندیدم
ندانستم ز اول قدر آن شهر
ز نادانی بسی غربت کشیدم
به غیر عشق آواز دهل بود
هر آوازی که در عالم شنیدممولانا
***
منم که غربت مرداد را وجب کردم
شب نیامدنت را دوباره شب کردم…
***
چنان زلال شود
آن کسی که تو را یک بار
فقط یک بار نگاه کند
که هیچ گاه کسی جز تو را نبیند از آن پس
حتی اگر هزار بار هزاران چهره را نگاه کند
یتیمِ زیبایی خواهد بود این جهان اگر آدم هایش
بدون رویتِ تو
چشم گشوده باشند
چگونه جهان به غربتِ ابدی
دوباره عادت خواهد کرد
اگر تو را نبیند
***
جملات غربت و غریبی
اینکه مردم نشناسند تو را
غربت نیست
غربت آن است
که یاران ببرندت از یاد…فاضل نظری
***
گفته بودم
وقتی که از آغوشت دورم
غربت برای من
تعریف می شود!
گفته بودم
وقتی بوی عطر تورا ندارم
درد برای من
تعریف می شود..
***
نگاه شب عمیق است،
همچون غربت هر برگ…
***
برای گم شدن همیشه نباید توی کوچه پس کوچه های غربت باشی!
گاهی وقت ها توی اتاق خودت، میان تک تک خاطراتت گم میشی؛
اون وقت باید خیلی به عقب برگردی تا خودت را پیدا کنی،
خیلی…
***
آخر غربت دنیاست مگه نه؟
اول دوراهی آشنا شدن
***
جایزه‌ی اسکار بهترین تعریف از غربت میرسه به مولانا که میگه:
“غربت” آن است که با جمعی و جانانت نیست
***
غربت یعنی
تمام وجودت بغض شود
و برای دریا شدنش شانه ای نباشد
جز شانه ی دیوار..!
***
تنهایی … دیوار … قهوه های سر رفته از حوصله ام
اتاقی که چهار تاق باز ، روی من خوابیده
چشم هایی که از ساعت ، کار افتاده ترند
و شانه های تو ، که زیر بار ِ باران نمی روند
باید گریه ام را روی بی کسی هایم تنظیم کنم
و این یعنی تنهایی
***
تنهایی را باید با خط بریل می نوشتند
شنیدنش کافی نیست ، باید لمسش کرد . . .
***
دوستی اتفاق است ، جدایی رسم طبیعت ، طبیعت زیباست
نه به زیبایی حقیقت ، حقیقت تلخ است ، نه به تلخی جدایی ،
جدایی سخت است نه به تلخی “تنهایی”
***
شمع و پروانه و بلبل همه جمع اند ، بی رحم ، بیا رحم به تنهایی من کن
***
خبری یا نه در ی
غیر من آخر دگری نیست
در این ظلمت غمگین
من دعا می کنم اما
چه کنم نیست کسی تا کند آمین
چه بگویم که نباید دل شاد تو بلرزد
اگر آنگونه شود حرف دلم مفت نیرزد
مرغ امید دلم حیف که پر زد
جغد غربت زده ام هیچ کجا خانه ندارم
چه امیدیست نگهدار من از مرگ حقیرم
من تنها نگران می نگرم خلق خدا را
همه باهم و من از خویش جدا آه خدا راه نجاتی
همدمی همنفسی مانده دلم در قفسی تنگ خدایا