متن ادبی در مورد ماه رمضان + مجموعه جملات ادبی زیبا در وصف ماه رمضان

در این بخش روزانه مجموعه متن های ادبی در مورد ماه رمضان و جملات زیبا در وصف ماه رحمت و برکت خدا و ماه نماز و روزه را آماده کرده ایم و امیدواریم از خواندن این متون ادبی لذت ببرید.

متن و جملات ادبی ماه رمضان

دلت را به خدا گرم کن و از هر اشتباهی که انجام می دادی، در ماه رمضان صرف نظر کن. برای احترام به این ماه هم که شده این کار را انجام بده. مطمئن باش که یاد خدا باعث می شود که هیچوقت به سمت آن اشتباهات نروی. برای همین یک ماه هم که شده از آن ها صرف نظر کرد و در ضیافت خدا شرکت بنما. بعد از این یک ماه، کیفیت زندگی ات را با گذشته مقایسه کن. اگر بدتر شده بودی، دوباره به سمت آن گناهان و اشتباهات برو. ولی این ماه چنان عشقی به تو می دهد که دیگر زندگی ات به مانند گذشته نخواهد شد. این ماه خداوند تو را با عشق پذیرایی می کند.

از پنجره ماهی نو دیدم لب بام آمد

ماه رمضان بودو عطرش به مشام آمد

مهمانی معبود و یک سفرهٔ جانانه

بر روی لبِ روحم لبخند و سلام آمد

مگر می توانی در ماهی که جشن خالق توست، کار اشتباهی انجام دهی؟ مگر می توانی که گناهی را مرتکب شوی؟ یادت نرود که خالق تو به تو چیزهای زیادی داده که تو برای تمام آنها هم که شده، باید حرمت ماه مهمانی اش را به جا بیاوری. در ماه رمضان گناهانی که می کردی را کنار بگذار. حتی برای یک بار هم که شده در این ضیافت شرکت کن. باور کن که یک بار که با تمام وجود در آن شرکت کردی، عاشق آن می شوی. خداوند ضیافتش را با چیزهای خوبی برگزار می کند. مطمئن باش که در ماه مهمانی خدا سختی نمی بینی.

احترام به ماه رمضان را فراموش نکن. تنها اینکه نخوری و چیزی نوش نکنی، احترام نیست. تو در ماه رمضان باید روزه ی دل هم بگیری! اینگونه است که به آن احترام می گذاری و اینگونه است که حرمت آن را بجا می آوری. وقتی که دلت را هم روزه کردی و وقتی که نگذاشتی که زشتی ها به دلت راه پیدا کنند، آن وقت است که تو حرمت واقعی را برای ماه رمضان قائل شده ای و خداوند هم به پاس این حرمت، عشق را در وجودت سرشار می سازد.

دل دیوانه ی من به غیر از محبت گناهی ندارد ، خدا داند
شده چون مرغ طوفان که جز بی پناهی پناهی ندارد ، خدا داند
منم آن ابر وحشی که در هر بیابان به تلخی سرشکی بیفشاند
به جز این اشک سوزان دل ناامیدم گواهی ندارد ، خدا داند
بهادر یگانه

مطلب مشابه: جملات در مورد ماه رمضان + متن و عکس نوشته های عرفانی مخصوص ماه رمضان

جملات ادبی ویژه ماه رمضان

حرمت ماه رمضان را نگه دار. حداقل برای این ماه هم که شده، سرپوشی رو اشتباهاتت بگذار. سرپوشی که تا ابد دیگر نخواهی به آن اشتباهات مرتکب شوی. حتی اگر نمی توانی تا ابد آنها را انجام ندهی، حداقل به حرمت این ماه هم که شده از انجام آن ها در طول ضیافت خدا صرف نظر کن. نمی دانی که این ماه چه عشقی دارد، نمی دانی که این ماه چه حالی دارد! وقتی که از انجام اشتباهات و گناهانت صرف نظر کردی و وجودت را به وجود خداوند گره زدی، خداوند عشقی در دل تو زنده میکند! عشقی که زیباتر از تمام آن اشتباهات و گناهان است. عشقی که دیگر تو را به سمت آنها نمی برد.

ماه رحمت شده پیدا لکَ لبّیک خدا

«استجابت» شده معنا لکَ لبّیک خدا

ماه ها در پی ماه رمضانت بودیم

شد روا حاجت ماها لکَ لبّیک خدا

وقت آن است کمی خانه تکانی بکنیم

تا شوی در دل ما جا لکَ لبّیک خدا

به ماه رمضان احترام بگذار. ماه رمضان ماه گرسنگی کشیدن و سختی کشیدن نیست. هر بار که این ماه فرا می رسد، با خودت نگو که باز باید این همه سختی را تحمل کنم که این ماه بگذرد. مگر می شود که مهمانی خدا سختی داشته باشد؟ مگر می شود که در ضیافت خدا از تو با سختی و مشقت پذیرایی شود؟ نه این درست نیست. به نحوی دیگر به این ماه بنگر. به این ماه که احترام گذاشتی، حرمت این ماه را که به جا آوردی و این ماه را که با تمام وجود درک کردی، آن وقت است که عشق خدا را تجربه میکنی. عشقی که به مانند آن روی زمین وجود ندارد.

من چه در وهم وجودم چه عدم ، دلتنگم
از عدم تا به وجود آمده ام دلتنگم
روح از افلاک و تن از خاک در این ساغر پاک
از درآمیختن شادی و غم دلتنگم
خوشه ای از ملکوت تو مرا دور انداخت
من هنوز از سفر باغ اِرم دلتنگم
ای نبخشوده گناه پدرم ، آدم را
به گناهان نبخشوده قسم ، دلتنگم
باز با خوف و رجا سوی تو می آیم من
دو قدم دلهره دارم ، دو قدم دلتنگم
نشد از یاد برم خاطره ی دوری را
باز هم گرچه رسیدیم به هم دلتنگم

ضیافت خدا آداب و رسومی خاص دارد. اگر نمی توانی این آداب را رعایت کنی، نمی توانی از عشقی که خداوند برایت در نظر گرفته بهره ببری. به این آداب احترام بگذار. یکی از این آداب و رسوم ماه بندگی خدا این است که کینه و نفرت را از دلت پاک کنی. این کار را با تمام وجودت انجام بده و هر چه کینه هست را از بین ببر. مطمئن باش که بعد از آن خداوند عشقی را در وجودت جاری می سازد که تا به حال به مانند آن را نه دیده و نه تجربه کرده بودی.

برای ماه رمضان احترامی خاص قائل باش. آخر تو به مهمانی خداوند قدم می گذاری، آخر تو قرار است که مهمان خدایت باشی. چطور می شود که وقتی به مهمانی دوستانت می روی، طوری رفتار میکنی که آنها از تو ناراحت نشوند و برای دفعه ی بعد هم تو را دعوت کنند؟ برای ماه مهمانی خدا هم همین گونه باش. آنقدر رسم مهمانی را به خوبی به جا بیاور که خداوند برای دفعات بعدی هم تو را شایسته ی آن بداند که در ضیافتش حضور پیدا کنی.

مطلب مشابه: عکس و متن ماه رمضان + عکس نوشته و جملات ویژه ماه عبادت و بندگی خداوند

با تمام سختی هایی که داری، ماه رمضان را روزه بگیر. نمی دانی وقتی که روزه می گیری، این سختی ها چگونه به عشق تبدیل می شوند. هر چه سختی ای که داری و هر چه مشقتی که داری، فراتر از عشق خداوند که نیست! با تمام وجودت روزه بگیر و وجودت را با عشق خدا مبرا کن. آن موقع می بینی که هیچ سختی ای برای تو معنا پیدا نمی کند؛ آن موقع می بینی که فقط و فقط عشق است که تجربه می کنی. مگر می شود به مهمانی خدا بروی و چیزی جز عشق نصیبت شود؟

رمضان، ماهی است که آسمان ، زمین را در آغوش ملکوتی اش کشید و از این هم آغوشی مبارک، مولود قدسی و نورانی «قرآن»، آرمیده در گلبرگ های خوش رایحهی «وحی»، قدم به عرصهی وجود نهاد. بیایید ما نیز دستانمان را به سوی آسمان برداریم و از پروردگار قرآن ملتمسانه بخواهیم که خانوادهی بزرگ «بشارت» را با این کاروان نور، همسفر گرداند.

متن های ادبی ویژه ماه رمضان

در ماه رمضان عشق ورزیدن را خوب یاد بگیر. در این ماه که ماه ضیافت خداست، چیزی که به مهمانان خدا پذیرایی می شود، عشق است. تو هم یاد بگیر که عشق را خوب بلد شوی و در ورزیدنش مهارت یابی. اینگونه است که رسم مهمانی را به جا می آوری.

در ماه رمضان تو رسم بندگی کردن را خوب یاد می گیری؛ تو رسم عشق ورزیدن را خوب می آموزی. وقتی که خدا به تو در این ماه عشق ورزید، دیگر وجود تو سرشار از عشق و محبت می شود و تو می شوی همان چیزی که خداوند برای خلق کردنش به خود آفرین گفت.

ای اهل وضو در سفر عشق کجایید

ماه رمضان آمده ،سجاده گشایید

در وقت وصال از میِ میخانه بنوشید

ای شاهد و ساقی همگان چهره نمایید

در ماه خدا محض نشاطی که به جان رفت

در سجده همه مست و به شکرانه بیایید

افطار که پروانه ی احساس گذر کرد

بر شمع رخ ِقبله ی عشاق درآیید

در موسم عرفانی ایام عبادت

قرآن و دعا خوانده و از غصه رهایید

یاد بگیریم که در ماه مهمانی خدا، از ضیافتش به خوبی بهره ببریم. می دانی در سفر ی ضیافت خدا چه چیزهایی وجود دارد؟ صفات نیکو و حسنه. در این ماه هر کار حسنه ای که انجام دادی و هر صفت نیکویی را که در خود به وجود آوردی، یعنی از سفره ی خدا بهره مند شده ای و خداوند تو را در این ماه طعام داده است. پس سعی کن که از تمام متعلقات این سفره بهره ببری و هر صفت خوبی را در خودت به وجود بیاوری. آن موقع است که مهمان ویژه ی خدا خواهی شد. بهترین چیزی که در این سفره وجود دارد، عشق به خداست. از آن هم استفاده کن؛ آن وقت دیگر عزیز دردانه ی خدا خواهی شد.

رمضان می آید؛ با کوله باری از تجرد نور
می خواهد بیاموزد که یکی هست و هیچ نیست جز او. می خواهد بگوید اگر سر کلاس خودسازی بنشینی، درمی یابی که عددی جز یک نیست؛ زیرا مصداقی جز یکی نیست.

رمضان آمده تا بگوید گر تو این انبان زِ نان خالی کنی، گنج معرفت می شود. آمده تا بگوید دهان از طعام بربند تا خورنده میوه درخت عشق شوی که منادی، دیروقتی است تو را به سوی خدا می خواند و تو در بند طعام و لباسی.

رمضان آمد تا شلاق به تن غفلت بزند و دست نوازش بر سر فطرت کشد؛ شاید غبار از جان برافتد.

رمضان آمده است؛ مثل بهار چمن زارهای احساس.

خوش آمد!

مطلب مشابه: متن تبریک ماه رمضان | جملات و اشعار تبریک فرا رسیدن ماه رمضان

خدا برای اینکه خوبی ها را به ما یادآوری کند، ماهی را در نظر گرفته. ماهی که در آن ضیافتی به پا می کند و ما بندگان مهمان اوییم. در این ماه خدا است که با عشق از ما پذیرایی می کند تا ما خوبی ها را از یاد نبریم.

درست است که خداوند همیشه عاشق بنده اش بوده، درست است که خداوند همیشه با بنده اش مهربان است و درست است که خداوند بنده اش را همیشه دوست دارد، اما در ماه رمضان همه ی این ها تعریفی دیگر پیدا می کنند. گویی که در ماه رمضان همه ی اینها معنایی فراتر پیدا می کنند. در این ماه عشق خدا به بنده اش معنایی دیگر می یابد. انگار خدا دو نوع عشق دارد که در ماه رمضان نوع برتر عشقش را به ما نشان می دهد.

ماه رمضان که می شود، دلت می خواهد جور دیگری باشی. انگار آدم دیگری میشوی و می خواهی که کمتر اشتباهاتت را انجام دهی. ماه رمضان که می شود، وجودت با عشق خدا کامل تر می شود و گویی از انجام دادن اشتباهات و گناهانت شرمنده می شوی. شرمنده تر از همیشه! آخر این ماه، ماه خداست. مگر می توانی در این ماه گناهی کنی؟ مگر می توانی در این ماه کار ناپسندی انجام دهی؟

متن و جملات ادبی ماه مهمانی خدا ماه رمضان

خدایی که تو را خلق کرد، همراه با تو، چیزهای دیگر را هم آفرید تا تو در رفاه و آسایش باشی. می دانی یکی از بهترین آفریده های او چیست؟ عشق است. عشق زیباترین آفریده ی خداست که در وجود من و تو قرار داده شد. می دانی کی می توانی این نعمت خدادادی را بیشتر از همه وقت در وجودت حس کنی؟ ماه رمضان. ماه رمضان می توانی عشقی چندین برابر دریافت کنی. زمین و زمان به تو عشق می ورزند و این ماه است که تو واقعا می توانی عشق را با تمام وجودت درک کنی.

ماه رمضان را روزه بگیر! نه برای اینکه گرسنگی بکشی و نه برای اینکه تشنگی را تحمل کنی. درکت را از ماه رمضان بیشتر کن و درباره ی ماه رمضان جور دیگری فکر کن. ماه رمضان، ماه عشق است. عشق زیباترین و مقدس ترین آفریده ی خداست که تو در این ماه می توانی آن را با تمام وجودت درک کنی. در این ماه، تو عاشق فرد خاصی روی زمین نمی شوی؛ در این ماه تو عاشق خداوند می شوی! چه چیزی زیباتر از این؟ چه چیزی بهتر از اینکه عاشق خالقت شوی؟

عشق به خدا که باشد، دیگر جایی برای کینه نیست؛ دیگر جایی برای نفرت نیست، دیگر جایی برای خیانت نیست. عشق به خدا که باشد، فقط و فقط زیبایی است که موج می زند و خود را به نمایش می گذارد. اگر فکر می کنی دروغ است، یک بار با تمام وجود در ماه رمضان روزه بگیر و آلودگی ها را از ذهنت پاک کن. آلودگی ها همان نفرت و کینه و تمام خصلت های اخلاقی بد هستند. در این ماه سعی کن بندگی واقعی را یاد بگیری. آن وقت است که این زیبایی را میبینی؛ آن وقت است که این زیبایی در وجود تو هم موج خواهد زد.

می دانی که کی می توانی از ماه رمضان بهترین استفاده را ببری؟ زمانی که عشق وجودی خداوند را در این ماه درک کرده باشی؛ زمانی که باور کنی که این ماه، ماه ضیافت خداست و تو به مهمانی خداوند دعوتی. کسی که ماه رمضان را فقط به گرسنگی و تشنگی می شناسد، این ماه را به خوبی درک نکرده. کسی واقعا از این ماه فضیلت می برد که عشق به خدا را در این ماه یافته باشد و آن را درک کرده باشد.

مطلب مشابه: شعر ویژه ماه رمضان | اشعار بلند و کوتاه ماه رمضان ماه مهمانی خدا

متن های زیبای ادبی و رسمی ماه رمضان

عشق خدا بی مثال است؛ عشق خدا را نمی توانی در هیچ جایی پیدا کنی. در ماه رمضان این عشق را به چشم میبینی و درک می کنی. در ماه رمضان این عشق را با تمام وجودت احساس خواهی کرد. اگر می گویی دروغ است، اگر باور نداری، کافیست این ماه را با تمام وجودت به بندگی خدا بپردازی. آن موقع است که به جای خون، عشق به خداست که در رگ های تو جاریست و جریان دارد.

در ماه رمضان قرار است فقط و فقط عشق را تجربه کنی و به خاطر بسپاری. لحظه به لحظه ی آن با عشق خداوند است که عطرآگین شده. در این ماه حضور خداوند را در کنارت احساس خواهی کرد. تا می توانی از عشق وجودش بهره ببر و از ضیافتی که به پا کرده استفاده کن. این ماه فرصت عاشقی را به تو میدهد، پس با تمام وجود از آن استفاده کن.

رمضان عشق است، محبت است، زیباییست، کمال است و هر آنچه که صفت خوب در دنیا وجود دارد. اگر واقعا به دیده ی دل به این ماه بنگری، متوجه خواهی شد که رمضان ماهی فراتر از چیزی است که درک کرده ایم. خیلی ها ممکن است این ماه را به گرسنگی و تشنگی اش بشناسند. اما اگر کمی دقت کنی، متوجه می شوی که در عوض، خداوند با عشق وجودی اش تو را طعام می کند؛ عشقی که فراتر از هر گونه نعمت زمینیست.

در ماه خدا باید خدایی شد، باید دل به دریای عشق زد و وجود را با عشق و احساس پر کرد. احساسی متفاوت نسبت به خداوند، احساسی فراتر از عشق. آخر این ماه مهمانی خداست؛ خداوند است که در این ماه میزبان ماست.

بیا تا در ماه مهمانی خود، دل هایمان را هم خدایی کنیم. کینه ها را بزداییم و جای کینه را با عشق و محبت پر کنیم. اینگونه لطف و صفایی دیگر در وجودمان شکل می گیرد. لطف و صفایی که بوی خدا را می دهد.

متن ادبی و مذهبی ماه رمضان

خداوند هیچ وقت از تو دور نیست و دور نشده؛ او در همین نزدیکی هاست، او در همین حوالی است. این تو و من هستیم که چشمانمان را بسته ایم و خدا را نمی بینیم. این تو و من هستیم که حضور خدا را حس نمی کنیم. خدا اکنون پیش ماست، میزبان ماست. در ماه رمضان خدا با روزی عشق و محبت دلمان را پذیرایی می کند؛ چشمانت را باز کن و در ضیافت خدا شرکت بنما. دلت را با عشق و محبت او زیبا کن و آن موقع است که می فهمی خدا هیچوقت از تو دور نبوده، این تو بودی که از خدا دور بوده ای.

ماه رمضان را با نخوردن و نیاشامیدن خلاصه نکن. این ماه فضیلتی خاص دارد. این ماه معنای دیگر دارد. این ماه فقط مختص نخوردن و نیاشامیدن نیست بلکه چیزی فراتر از اینهاست. این ماه را تو روزه ی دل میگیری؛ این ماه را تو با تمام وجود آماده می شوی که هر چه پلیدی بوده را از دلت بیرون کنی و هر چه عشق بوده را به آن راه دهی. این ماه، ماه تمرین بندگی خداست. مطمئن باش بعد از این که عشق را طعام دلت کنی، به درگاه خداوند که میزبان تو در این ماه است نزدیک و نزدیکتر می شوی.

یک جشن عرفانی به پاست؛ می گویند میزبان این جشن خداست. چه جشنی بشود این جشن. چه شور و شوق داشته باشیم در این جشن. آخر جشنی که خدا میزبان آن باشد، معلوم است که چقدر عشق در آن جاریست. میگویند در این جشن خدا درهای نعمت و روزی را به روی همه ی بندگان باز کرده؛ گویی که می خواهد تمامی نعمت هایش را در این ماه ارزانی بندگانش کند. همه ی ما هم به این جشن دعوتیم. خدا در این جشن روزی دل را به ما هدیه می دهد؛ روزی دل که همان عشق است.

ماه نشستن بر سر سفره معشوق است؛ ماه نشستن بر سر سفره عشق مطلق. تا می توانی بنشین و تناول کن. این روزی پایانی ندارد؛ این نعمت آخری ندارد. خداوند آن را برایت بی انتها گذاشته. خداوند این روزی را با عطر وجودش عطرآگین کرده. پس تا می توانی از این روزی تناول کن و شکر خدایت را به جای آور. این ماه با سایر ماه های سال فرق دارد. این ماه، خداست که میزبان توست. پس یک دل سیر بنشین و روزی اش را بخور. منظورم روزی عشق و محبت است که خداوند در این ماه آن را به تو می دهد.

✅ مطلب مشابه: اشعار ماه رمضان + مجموعه گزیده شعر در مورد روزه داری و ماه مبارک رمضان

ماه رمضان که می شود، وجودت سرشار از آرامش خواهد شد. شاید ندانی که این آرامش به خاطر چیست و چرا به وجود می آید. فقط می دانی که هیاهویی که قبلا در دل و ذهنت به پا بود، دیگر نیست و نابود شده. این از عطر وجود خداوند در ماه رمضان است. عطری که به مشامت می رسد و تو را آرام می کند. در این ماه که ماه میزبانی خداست، خداوند تمام آن هیاهو را از بین می برد و تو را در آغوش می کشد و وجودت را سرشار از عشق می کند. این ماه فقط ماه روزه ی شکم نیست، ماه روزه ی دل است که خدا طعام عشق و محبت را به دل تو می دهد.

– رمضان می شود و دوباره روزه می گیری. دوباره آماده می شوی که بر سر سفره ی میزبانی خدا بنشینی.
+ مگر می شود؟ خودم که طعام آن سفر را مهیا می کنم. پس چطور ماه میزبانی خداست؟
– آن طعام را چه کسی مهیا کرده؟ آن طعام را چه کسی به تو عطا کرده؟ در این ماه روزی تو با عطر عشق و محبت خداوند پر شده، در این ماه ادویه ی روزی تو عشق خداوند است. برای همین است که تو در این ماه به میزبانی خدا دعوتی.

چرا ماه رمضان را روزه می گیرند؟ کدام خدایی دوست دارد که بنده اش یک ماه گرسنگی بکشد؟ کدام خدایی است که دوست دارد بنده اش یک ماه ضعف را تحمل کند؟ و کاش کسانی که این سوال ها را می پرسند، بدانند که رمضان فقط برای روزه ی شکم نیست. رمضان روزه ی ذهن و دل است. روزه ی ذهن که باشی، نمی گذاری هر آلودگی به وجودت راه پیدا کنی، نمی گذاری وجودت را بدی ها کنترل کنند و نمی گذاری که خشم جایگزین محبت در دلت شود. رمضان ماه تمرین دوباره عاشق شدن است.

در ماه رمضان دلت را هم روزه کن. نگذار که بدی ها به آن راه پیدا کنند؛ نگذار که زشتی ها دل تو را تسخیر خود نمایند. این کار را که کنی، عشق خداوند را نادیده گرفته ای، حرمتی که این ماه دارد را زیر پا گذاشته ای. یادت باشد که این ماه، ماه میزبانی خداست. در این ماه فقط طعام شکم نیست که از سوی خدا به تو هدیه می شود؛ کمی با دقت که بنگری، متوجه می شوی که خداوند در این ماه، طعام دل که عشق و محبت است را هم ارزانی تو می کند.

ماه رمضان فقط ماه گرفتن روزه ی شکم نیست. گاهی باید به دفترچه ی خاطرات دل مان هم نگاهی بیندازیم. دفترچه ای که ممکن است با خوب و بد روزگار پر شده باشد. این دفترچه را باید با عشق این ماه از بدی ها پاک کنیم و تا می توانیم آن را با عشق پر نماییم. در این ماه باید خاطراتی خوش و زیبا در این دفترچه رقم زد؛ برگ برگ این دفترچه باید در این ماه با عشق و محبت پر شده باشد.

همانطور که میزبان باید به نکاتی توجه کند تا آسایش و آرامش مهمان در مهمانی اش حفظ شود، مهمان هم باید به برخی نکات توجه نماید. از مهمترین نکاتی که در ماه مهمانی خدا باید به خاطر بسپاریم این است که روزه فقط روزه ی شکم نیست و باید روزه ی ذهن هم باشد. ذهن را از هرگونه آلودگی پاک کنیم تا رسم این مهمانی را به جای آوریم و به میزبانش احترام بگذاریم.