شعر و متن مصائب حضرت زینب (اشعار سوزناک درباره حضرت زینب در کربلا)
بنا به روایات موجود حضرت زینب با دیدن واقعه عاشورا و شهادت یارانِ امام، در عرض یک روز تمامی موهایش سفید شد. از همین رو شاعران و نویسندگان بسیاری درباره مصائب حضرت زینب متن و شعرهای زیادی را نوشته‌اند. ما نیز در این بخش از سایت ادبی روزانه قصد داریم چندین شعر و متن مصائب حضرت زینب را برای شما دوستان قرار دهیم. با ما باشید.
چندین شعر درباره حوادث عاشورا و مصائب حضرت زینب
آتشفشان زخم منم، داغ دیده ام
خاکسترم، بهار به آتش کشیده ام
چشم بلا کشیده من خون جگر شده ست
از باغ سرخ آینه ها، آه چیده ام
ققنوس های عاطفه را در فراق تو
از شعله شعله های دلم آفریده ام
از لحظه ای که رفتی و دیگر ندیدمت
من کشته وداع تو هستم، شهیده ام
گودال زخم جان به لبم کرد روی تل
بی تابم از فراز و نشیبی که دیده ام
«بزمی به پا کنید خوارج رسیده اند»
از این قبیل زخم زبان ها شنیده ام
کوهم که ایستاده ام و خم نمی شوم
شمشیر زخم خورده ولی آب دیده ام
با آرزوی صبحِ نگاهت، بهشت من!
هر چه مصیبت است به جانم خریده ام
مطلب مشابه: عکس پروفایل محرم؛ عکس نوشته های پروفایل و متن ماه محرم
زینب فرشته بود و پرخویش وا نکرد
این کار را برای رضای خدا نکرد
پر می گشود اگر، همه را باد برده بود
سیمرغ بود و جلوه بی انتها نکرد
این کربلا چه بود که جز این مسافرت
او را ز جان عزیزتر خود جدا نکرد
یاد رقیه حرف گلوگیر زینب است
حرفی که تار صوتی او خوب ادا نکرد
آری غذا نداشت ولی در تمام راه
یک بار هم نماز شبش را قضا نکرد
بیگانه بر غریبی زینب سلام کرد
کاری که هیچ رهگذر آشنا نکرد
بی سر و سامان کیستی؟
ای آفتاب! ماه شبستان کیستی؟
چادرنشینِ ظهر بیابان کیستی؟
دلواپس لبان ترک خوردهٔ که ای؟
چشم انتظار ساقیِ عطشان کیستی؟
امشب خراب یک دو نماز نشسته ای
فردا شب از خرابه نشینان کیستی؟
وقت وداعِ ساحل و دریا حکایتی ست
آرامش تلاطم طوفان کیستی؟
عالم تمام بی سر و سامان زینب اند
شکسته بال و پری شوق آسمان دارد
درون سینه خود زخم بیکران دارد
همان که قامت صبر از صبوریش خم بود
در اوج قله ماتم شکوه پرچم بود
همان که آینه روشن حقایق بود
همان که هم دم هفتاد و دو شقایق بود
همان که از غم هجران شکسته قامت او
هزار خاطره مانده است از اسارت او
هزار خاطره از شهر و کوچه و از شام
هزار خاطره از سنگ و بام و از دشنام
هزار خاطره از یاس های سرخ و کبود
هزار خاطره از کودکی که گم شده بود
به چشم خیس من امشب نگاه کن بانو
تمام حس مرا پر ز آه کن بانو
چه قدر بغض نشسته به روی حنجرتان!
بلا به دور مگر که چه آمده سرتان!؟
شبیه آینه های شکسته می مانید
چه قدر آیه اَمّن یُجیب می خوانید!
من از هجوم عطش بر لبت خبر دارم
من از گرسنگی هر شبت خبر دارم
نه سایه ای ز ترحم، نه آب آوردند
برای تشنگیت آفتاب آوردند
تو ای سپیده صبح قیام عاشورا
پیام آور سرخ پیام عاشورا
بخوان سرود پریدن بخوان پَری باقیست
هنوز بین شماها کبوتری باقیست
هنوز در پس این نای زخم خورده تان
صدای غرشِ الله اکبری باقیست
اگر چه روح علمدار پر کشید اما
میان دشت علمدارِ دیگری باقیست
و بین معرکه با صبر خود نشان دادید
هنوز مرد نبردید تا سری باقیست
روح الله مردان خانی
مطلب مشابه: اشعار حضرت علی اصغر، مجموعه شعر سوزناک شهادت علی اصغر شب هفتم ماه محرم
متن و جملات حضرت زینب در واقعه عاشورا
ستم ندیده کسی در جهان، مقابل زینب
نسوخت هیچ دلی در جهان، چنان دل زینب
نگشت شاد، دلش از غم زمانه، زمانی
ز آب غم بسرشتند، گوییا گِل زینب
فغان و آه از آن دم، که خصم دون به لب شط
برید سر زقفای حسین، مقابل زینب
فتاده دید چو در خاک، سرو قامت اکبر
قرار و صبر و تحمل، برون شد از دل زینب
میان لشگر اعدا به راه شام نبودی
به غیر معجر نیلی، به چهره، حایل زینب
به گرد ناقه او، کوفیان به عشرت و اما
سر حسین بسنان، پیش محمل زینب
نه آب بود و نه نانی، نه شمعی و نه چراغی
چو گشت کنج خرابه مقام و منزل زینب
چگونه شرح غمش را رقم کند، ید «جودی»
که جز خدا نه کس آگه زد درد و مشکل زینب
این همه انگشت ها بالا ز چیست؟!
روز روشن وقت استهلال نیست
روز روشن روی نی وقت زوال
کس ندیده خون بریزد از هلال
ای تو خود قرآن و زینب آیه ات
ای من و مهمل خجل از سایه ات
با سرت شمع دلم گردیده ای
سایه بان مهملم گردیده ای
تو به چشم من بده از نیزه نور
من گلوی پاره می بوسم ز دور
من نه آن هستم که از پای اوفتم
هر چه آمد پیش در هم کوفتم
صبر در موج بلا رام من است
بحر غم در قلب آرام من است
من به مقتل خصم را دادم شکست
من گرفتم پیکرت را روی دست
من کتک خوردم کنار پیکرت
تا کنم دفع خطر از دخترت
این من این داغ تو این ظلم عدو
گر سخن با من نمی گویی مگو
ای مسیح فاطمه اعجاز کن
با یتیم خود سخن آغاز کن
حاج غلامرضا سازگار
حسین بود و تو بودی، تو خواهری کردی
حسین فاطمه را گرم، یاوری کردی
غریب تا که نمانَد حسین بی عباس
به جای خواهری آن جا، برادری کردی
گذشتی از همه چیزت به پای عشق حسین
چه خواهری تو برادر، که مادری کردی
تو خواهری و برادر، تو مادری و پدر
تو راه بودی و رهرو، تو رهبری کردی
پس از حسین، چه بر تو گذشت وارث درد
به خون نشستی و در خون، شناوری کردی
پس از حسین، تو بودی که شرح عصمت را
که روز واقعه، را یاد آوری کردی
به روی نیزه، سر آفتاب را دیدی
ولی شکست نخوردی و سروری کردی
حسینِ دیگری آن جا پس از حسین شکفت
تو با حسین پس از او، برابری کردی
چه زخم ها که نزد خطبه ات به خفاشان
زبان گشودی و روشن، سخنوری کردی
زبان نبود، خودِ ذوالفقار مولا بود
سخن درست بگویم، تو حیدری کردی
تویی مفسر آن رستخیز ناگاهان
یگانه قاصد امت پیمبری کردی
بدل به آینه شد، خاک کربلا با تو
تو کیمیاگری و کیمیاگری کردی
حسین بود و تو بودی، تو خواهری کردی
حسین فاطمه را گرم، یاوری کردی
مرتضی امیری اسفندقه
مطلب مشابه: متن و جملات ادبی و رسمی تسلیت ماه محرم به دوست و همکاران
شعرهای جانسوز محرمی
به پیشگاه تو هر کس رسید، زانو زد
اسیر بودی و نزدت یزید زانو زد
امین وحی در آغاز «سوره مریم»
همینکه مدح تو را می شنید زانو زد
فراز گوش کسی که شنید وصف تو را
«رقیب» نیز شبیه «عتید» زانو زد
مقام قافله سالاری تو را تا عرش
هزار قافله با صد امید زانو زد
بدون اینکه بداند چه ها کشیدی تو
کسی که بار غمت را خرید، زانو زد
زبان نیزه و شمشیر پیش تو لال است
که در گداز کلامت «حَدید» زانو زد
قسم به جسم بدون سر مدافع تو
که زیر پای تو حتّی «ورید» زانو زد
به زینبیّه چو شد باز، پای نامَحرم
چقدر دور و بر تو شهید زانو زد
سجاد شاکری
من ماندم و مرغ سحر و نوحه گری ها
اندوه پرستو، غم بی بال وپری ها
من ماندم و هشتاد و چهار آیه عصمت
در سایه آوارگی و دربه دری ها
من خواهر خورشید به خون خفته عشقم
باید که بگیرم خبر از هم سفری ها
در این شب تاریک خدایا! کمکم کن
تا راه به جایی ببرد، راهبری ها
خون شهدا ریخت، در این دشت بلاخیز
تا خشک شود ریشه بیدادگری ها
تا صاعقه ظلم و ستم را ببرد باد
تبدیل به فریاد شد این نوحه گری ها
ای خون شما آبروی چشمه توحید
ای چشم شما آینه حق نگری ها
عباس علمدار! تو همت کن و برخیز
تا سهم شقایق نشود خون جگری ها
ای ماه شب چارده، امشب به کجایی؟
جان بر لب من آمده از بی خبری ها
غفورزاده
زینب طلوع بود ولی ابتدا نداشت
زینب غروب بود ولی انتها نداشت
زینب رسول بود ولی مصطفی نشد
شهر نزول بود اگرچه حرا نداشت
زینب اگر نبود کسی فاطمی نبود
زینب اگر نبود کسی مرتضی نداشت
زینب اگر نبود حسینی نمی شدیم
زینب اگر نبود زمین کربلا نداشت
زینب هر آنچه گفت تماما حسین بود
اصلا به غیر نام حسین اعتنا نداشت
زینب اگر نبود مسلمان نداشتیم
باور کنید ذکر حسین جان نداشتیم
مطلب مشابه: متن در مورد حضرت زینب + جملات و دلنوشته های زیبا در آن حضرت
اشعار سوزناک درباره خانم زینب
لبهاش تشنه بود ولی رود نیل بود
بالش شکسته بود ولی جبرئیل بود
زینب فرشته آینه حوریه عاطفه
از جنس خانواده ای از این قبیل بود
گودال هم که رفت فقط سر به زیر بود
شرمنده بود از اینکه قتیلش قلیل بود
کوچه به کوچه لشگر کوفه شکست خورد
از دست خانمی که تماما اصیل بود
ویرانه کرد کاخ بلند یزید را
زینب تبر نداشت ولیکن خلیل بود
سرّ نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود
کربلا، در کربلا می ماند اگر زینب نبود
چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ
پشت ابری از ریا، می ماند اگر زینب نبود
چشمه فریاد مظلومیتِ لب تشنگان
در کویر تَفته جا می ماند، اگر زینب نبود
ذوالجناح دادخواهی، بی سوار و بی لگام
در بیابان ها رها می ماند، اگر زینب نبود
در عبور از بستر تاریخ، سیل انقلاب
پشت کوه فتنه ها می ماند، اگر زینب نبود