شعر هنر و هنرمند و اشعار زیبا از شاعران معروف کهن و معاصر درباره هنر

گلچین شعر هنر و هنرمند

در این مطلب چند شعر هنر و هنرمند با اشعار زیبای کهن و معاصر از شاعران معروف را ارائه کرده ایم. امیدواریم این اشعار زیبا درباره هنر و هنرمند مورد توجه قرار بگیرد.

امیدها به هنر داشتم، ندانستم

که بخت سبز بر آیینه هنر زنگ است

به پیری خو می‌گیرم

به دشوارترین هنر دنیا

کوبه ای به در برای آخرین بار

و جدایی بی انتها

هنر بی عیب حرمان نیست

لیکن ز من محرومتر کی سائلی بود

ستم به قدر هنر می کشند اهل هنر

به شاخ، سنگ به اندازه ثمر ریزد

ای عروس هنر از بخت شکایت منما

حجله حسن بیارای که داماد آمد

با اهل وفا و هنر افزون شود و کم

مهر تو و بی‌مهری گردون نه و هرگز

زعیب خویش هنر نیست چشم پوشیدن

که پرده پوشی عیب کسان هنر باشد

با هرکه توانسته کنار آمده دنیا

با اهل هنر؟ آری! با اهل نظر ؟ نه!

بود به قدر هنر داغهای محرومی

فریب شهرت بی حاصل هنر نخوری

جهان هنر دایم آباد باد

از آن معدن فضل و کان هنر

مطلب پیشنهادی: شعر نو آرامش + اشعار زیبا در مورد آرامش زندگی

فکر می کنم که خدا

سه چیز را با ذوق بیشتری آفریده

زن ، هنر و عشق

اما در عجبم که

تو را با چه شور و حالی آفریده

زنِ هنرمندِ عاشق

اشعار با موضوع بوسه

مرا بجز نظر تو نبود و نیست هنر

عنایتت چو نباشد هنر چه سود کند

موسیقی سکوت صدایی شنیدنی است

بگذار گفتگو به زبان هنر شود

دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی

که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

گر ترک یک هنر بکند مرد طبع او

مشغول کار دیگر گشت و دگر هنر

چه صدف ها که به دریای وجود

سینه هاشان ز گهر خالی بود

ننگ نشناخته از بی هنری

شرم ناکرده از این بی گهری

مطلب مشابه: شعر بوسه با گلچین 90 اشعار در وصف بوسه و بوسیدن از شاعران معروف

گر روزه ضرر دارد صد گونه هنر دارد

سودای دگر دارد سودای سر روزه

ای دل برای دلخوشی زر و هنر چون می کشی

دیدی تو از زر و هنر بی خسف یک قارون خوش

غارتم کرده ای و خنده کنان می گویی

صید دل از کف یک سنگ هنر می خواهد

یا من از خیل چارپایانم

یا طبیبان از هنر عاری

مطلب مشابه: شعر نگاه و برگزیده اشعار با موضوع نگاه

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری

دانی که رسیدن هنر گام زمان است

آسمان کشتی ارباب هنر می شکند

تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم

شعر با موضوع بوسیدن

مجنون چه هنر کرد در آن قصه ؟ مرا باش

با طرفه جنونی که به افسانه نگنجد

موشکافی هنر نمی باشد

چشم از عیب دوختن هنرست

عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر

عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم

حاصلی از هنر عشق تو جز حِرمان نیست

آه از این درد که جز مرگ منش درمان نیست

مطلب مشابه: اشعار فردای روشن و شعر امید بخش در مورد زندگی زیبای آینده

آهنگ سگ، ترانه ی سگ، گــوشهای سگ

این روزها سلیقه ی اهل هنـــر سگی ست

بار کج نگاه شما بر دلم بس است

باور کنید زندگی باربر سگی ست

قلندران حقیقت به نیم جو نخرند

قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست
قصائد هنری زغیب

حافظ ببر تو گوی فصاحت که مدعی

هیچش هنر نبود و خبر نیز هم نداشت

ای عروس هنر از بخت شکایت منُما

حجله حسن بیارای که داماد آمد

هنر دیگران ندیدن، عیب

دیدن عیب خویشتن هنرست

عکس من است این عکس،عکاس کم هنر نیست

حتی منِ من از من ، این گونه با خبر نیست!

مطلب مشابه: اشعار جوانی + مجموعه شعر کوتاه و بلند بسیار زیبا در مورد جوانی و نوجوانی

خسروا دادگرا شیردلا بحرکفا

ای جلال تو به انواع هنر ارزانی

خلق نیکو عیب را سازد هنر

خامی عنبر کمال عنبرست

اشعار درباره بوسیدن عشق

تنهایی ِ یک درختم

و جز این‌ام هنری نیست

که آشیان تو باشم!

دارد هنر و هزار دولت

افسوس که آن دگر ندارد

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

وصف تو کار کسی نیست بجز “حافظ” و من

عاشقی اهل دل و اهل هنر میخواهی…

با هرکه توانسته کنار آمده دنیا

با اهل هنر؟ آری! با اهل نظر؟ نه!

بد خلقم و بد عهد زبانبازم و مغرور

پشت سر من حرف زیاد است مگر نه؟

کاین بزرگان هنر شناسانند

نادانند و زر شناسانند

با اهل هنر گوی گریبان بگشای

وز نااهلان تمام دامن درکش

نداشتیم هنر جز به بوم چنگ زدن

به عکس های سیاه و سفید رنگ زدن

آن خداوند هنر، و آن نامور استاد رفت

خامه خون گرید، که استاد هنر بهزاد رفت

ای فزاینده مقام هنر

نام تو جاودان چو نام هنر
شعر درباره هنر و هنرمند

گر فلاطون را هنر نفریفتی

نوحه کردی بر هنر بگریستی

صائب فکند اگر چه هنر نان من به خون

رغبت همان به کسب هنر می شود مرا

گر در سرت هوای وصال است حافظا

باید که خاک درگه اهل هنر شوی

مگذر از کسب هنر صائب که از راه هنر

می گذارد شاه را شهباز پا بر روی دست

روز در کسب هنر کوش که می خوردن روز

دل چون آینه در زنگ ظلام اندازد

هرکه در عشق سر از قله برآرد هنر است

همه تا دامنه‌ی کوه تحمل دارند

زخم از هنر همیشه به صاحب هنر رسد

چون خانه صدف که به آب از گهر رسد

هنر فراوان دارد ملک، خدای کناد

که باشد از هنر و عمر خویش برخوردار

هیچ کس نیست که بر داغ هنر ناخن نیست

چه ضرورست که ما داغ هنر تازه کنیم

تا زدم لاف هنر خواجه به هیچم نخرید

بی هنر شو که هنرهاست در این بی هنری

اگر این است فضل اهل هنر

خنکا آن کسی که بی هنر است

ای که از کلک هنر، نقش دل انگیز خدایی

حیف باشد مه من کاین همه از مهر جدایی

به استناد چشم تو غزل گل از گلش شکفت

دِرام رنگ عشق شد و آفریده شد هنر

فضیلت و هنر، ای بی هنر، نمود مرا

جلیس بزم بزرگان و همسر شاهان

شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش

گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحرا

صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه

ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است

چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم

گر دوستان به علم و هنر تکیه کرده اند

ما را هنر نداده خدا جز توکلی

بر لبم فریادها بود ای هنر پرور زمان

روح خاموش مرا، از نو سخن پرداز کن

شاید قلم فرشچیان معجزه ای کرد

«بازار هنر» چند صباحی ست کساد است!

از قبول نظر عشق شود عیب هنر

ورنه جز بی هنری هیچ هنر نیست مرا

اغلب فکر می کنیم

اینکه به یاد کسی هستیم

منتی است بر گردن آن شخص

غافل از اینکه اگر به یاد کسی هستیم

این هنر اوست نه ما

به یاد ماندنی بودن

بسیار مهمتر از به یاد بودن است

در مقامی که سخن از هنر و عیب کنند

عیب خود فاش نمودن هنر مردان است