متن و اشعار در مورد شهر شیراز به همراه عکس نوشته های شیراز
عکس نوشته و متن در مورد شهر شیراز
مجموعه ای از اشعار زیبا در مورد شهر شیراز و عکس نوشته های با موضوع روز شیراز را در این بخش روزانه آماده کرده ایم.
سعدیا برایم از حکمت
عشق بگو
از این که چرا با این سوز و گداز
این چنین شیرین می نماید
این شرنگ تلخ و گزنده جان
با تمام بی وفایی هایش معشوق
مرا می راند
و قلبم او را می خواند
نگاهم در چهار سوی عالم جز
او نمی بیند
سعدیا
از شیراز بگو
و دلتنگی های من
در غروب های روز
سعدیا
از نارنج برایم بگو
از کلبه ای در قلب یک
جنگل
از آغاز شعرهایم در شیراز
و از بوی لیمو
سعدیا
از حکمت عشق
برایم سخن بگو
قطعات کوتاه کوتاه شعر درباره شهر شیراز
گاهی در نگاهم
هر چیزی مه آلود و گنگ است
حتی نام تو بر زبانم می آید
و می ماسد
حتی لبخندت بر لبانم تکرار می شود
و یاد میعاد آنروز
در شیراز
در نارنجستان قوام
شیراز برای من
هنوز هم
طعم شعر و
نسکافه همان روزها را دارد
عکس پروفایل شیراز
وقتی می گویی دوستت دارم
تمام لیموهای باغستان های شیراز
بی هوا می شکفند
وقتی میگویی دوستم می داری
زمین نو می شود
می گریزد
و فصلی دیگر از راه می رسد
و من باز هم حس می کنم
زنده هستم
و با تمام وجودم
نام تو را
نفس میکشم
ای عشق
***
امشب آسمان شیراز
ستاره باران است
و من به خاطره بازی مشغولم
حرفه ام شعر
است و نان و قاتقی ام
کلماتی که شاید دیگران بفهمند
امشب آسمان شیراز پر از شعر
است
پر از واژگانی
که تب دار
هستند
پر از آهنگ و وزن های کهکشانی
پر از شعرهای ناگفته
امشب آسمان شیراز
پر از شعر
است و من
شاعری هستم
که تا صبح
بیدار هستم
شاید واژه ای وحشی و سرکش را
رام کنم
تا بتوانم با آن
در شیراز خیالم
سفر کنم
اسم این شعر را
لاجرم شیراز می گذارم
اسم این شعر زندگیست
عکس نوشته ویژه شهر شیراز
باور کنید
عاشقی از لای شعرهای من دزدیده و
بی زبان گریخت
با پا نرفت
با سر از
لای شعرهای من بیرون دوید
جایی بود
که شمشیر آغا محمدخان
خون آلود بود
جایی که سواران مغول
از مردم باج شیرازی بودنشان
را می گرفتند
و عاشق نمی خواست باج به تاریخ
بدهد
او نمی دانست که
از شعری به شعر دیگری
می گریزد
و دیگر نه دفتر اشعار من
و نه کتاب های طویل
و عریض تاریخ جای امنی نبود
عاشق گفت:
بگذارید تا
با زبان عشق
شعر بگویم
مرا چه به تاریخ؟
و عاشق همچنان می گریخت
در کلمه ای خلاصه شد
گویی در کلمه ای فرو چکید
و عاشق در نارنجستان
یک شعر شیرازی آرام گرفت
یک شیراز است و بارگاه
شاهچراغ
یک شیراز و مسجد نصیر الملک
آن
یک شیراز است و
مسجد عتیق
یک شیراز است و مردمی مهربان
مردمی مومن
به حق و
زیبا صفت
یک شیراز است و
لبخندهایی که هر روز
خاطره ساز
می شوند
بین خواجوی کرمانی
و باغ جهان نما
شعرهایی رد و بدل می شد
من مضمون آن شعرها بودم
من تمام
من جهان
من زیبا
همین من؛
شیراز
ای باغ ارم
که یادواره های مرا
در خود
جای داده ای
ای زیباترین جلوه طبیعت
در قلب شیراز
هر گاه که در
تو
قدم می زنم
گویی هر لحظه
ممکن است چیز
تازه ای در جهان روی دهد
مثلا
ناگهان یک دشت
گل سرخ پیش رویم
بشکفد
یا ابرها به زمین
بیایند
یا بارانی از
الماس
و ابریشم بر
زمین ببارد
ای باغ ارم که زیبایی های جهان
را در خود
جای داده ای
خاطرات من را
بپذیر
خاطرات من
و محبوبم
را
بارها شده است که
در تو آرام گیرم
بارها شده است
که اشک ها
و لبخندهایم را نزد
تو بیاورم
گویی از سلاطین مقهور
عشقم
که در محوطه سبز تو گام
برمی دارم
و در اندیشه فتح قلب
محبوبم هستم
مرا به حال خود تنها گذارید
مرا با جسم فرتوتم دمی
تنها گذارید
به راغ و باغ و سبزه و دشت
به حسن زیبایی و زیبایی حور
مرا یک دم به شهرم وا گذارید
مرا با آوازهای دشتی
مرا با ساز سنتور و
طربناکی عود قدیمی
در این سرای رویا گون
اثیری
مرا هر دم به حال خود
گذارید
پس آنگه مرگ و نبودم
هیچ معنی نگیرد
به وزن زندگی شعر وجودم
به قدر مطلق هستی
به طوفانی که در حزن
شیراز بی عشق خفته است
مرا با محبوبم تنها گذارید
من زندانی ترین
مرد زمینم
که در اسارت عشق شیرازم
و خود حافظی سرگشته ام
***
بهاریه های فراوانی سروده ام
تا کنار چشم ههای حافظ
دوباره زنده شوم
به بهار و
عطر لیموهایش
ولی جاودانگی
تو فراتر از تصور شاعر است
تمام شیراز را به
دنبال خال یار گشته ام
و چیزی ندیده ام
جز شیراز
و نگین نامش
بر تارک دوران
من از چنگال خان تاتار
و چنگیز
من از بی رحمی خان قجر
هر بار که می خوانم زخم می بندم
من از تاریخ گلایه دارم
من از هر چیزی که
شیرازم را
برنجاند شکوه دارم
