متن مذهبی در مورد فرد فریبکار + جملات ویژه برای افراد دورو و ریاکار
متن و جملات مذهبی برای افراد فریبکار و حقه باز
جملات، احادیث و سخنان زیبای مذهبی در مورد افراد فریبکار، کلاهبردار، حقه باز، دورو و ریاکار را در این مطلب روزانه آماده کرده ایم.
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
طَلَبُ الثَّناءِ بِغَیرِ استحقاقٍ خُرْقٌ
توقع تعریف بیجا از مردم برای خود نشانة حماقت و ابلهی است. (فهرست غرر، ص ٣٦١)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اَکبَرُ الحُمقِ اَلاِغراقُ فی المَدح وَ الذَّمِّ.
بزرگترین حماقت، زیاده‌روی در ستایش و یا سرزنش دیگران است. (فهرست غرر، ص ٣٦١)
***
«امام حسن عسکری(علیه‌السلام)»:
بِئسَ العبدُ عَبدٌ یکون ذاوَجهَینِ وَ ذالِسانَینِ، یُطری أَخاهُ شاهِداً وَیَأکُلُهُ غائِباً.
به راستی که آدم دوچهره و دوزبان چه بد بنده‌ای است، در حضور از انسان تعریف می‌کند و در پشت سر، او را می‌خورد (غیبت می‌کند). (تحف‌العقول، ص ٥١٨)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَثَلُ المُنافِقِ کالحَنظَلَةِ، اَلخَضِرَةُ اوراقُها اَلمُرُّ مَذاقُها.
آدم منافق بَسان درخت حَنظل است، برگ‌هایش سبز و خُرّم اما طَعم تلخ و ناگواری دارد. (فهرست غرر، ص ٣٩٥)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
لِلمُنافِقِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: اِذا حَدَّثَ کَذِبَ و اِذا وَعَدَ أَخلَفَ و إذا اؤْتُمِنَ خانَ.
آدم منافق سه علامت دارد: در سخن دروغ می‌گوید، در وعده به قول خود وفا نمی‌کند و در امانت دیگران خیانت می‌نماید. (الشهاب‌فی‌الحِکَمِ والآداب، ص ٨٥)
***
احادیث در مورد فریبکاری
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
ذُوالوَجهَینِ لاِیکونُ وَجیهاً.
آدم دو چهره، وِجهه و حیثیتّی ندارد. (دُرج‌گهر، ص ٧٣)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اِحذَرِ الغیبَةَ وَالنّمیمَةَ، فَاِنَّ الغیبَةَ تُفطِرُ والنّمیمَةَ تُوجِبُ عَذابَ القَبرِ.
برحذر باش! و از غیبت کردن و دوبهم‌زنی بپرهیز. غیبت کردن مانع قبولی روزه است و دوبهم‌زنی باعث عذاب قبر می‌شود. (تحف‌العقول، ص ١٤)
***
«امام زین‌العابدین(علیه‌السلام)»:
اِنَّ نَقَلَةَ النَّمیمَةِ هُم کِلابُ النّار.
کسانی که کارشان تفرقه و دوبهم‌زنی میان مردم است همان‌هایی هستند که (فردا) سگ های جهنم خواهند بود! (لئالی‌الأخبار، ج ٥، ص ٢٤٤)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
لمّا اُسرِیَ بی رأیَتُ اِمَرأَةً رَأسُها رأسُ خِنزیرٍ وَ بَدنُها بَدَنُ الحمارِ و عَلَیها اَلفُ اَلفِ لَونٍ مِنَ العذابِ. اِنّها کانَت نمّامةٌ کَذّابَة.
در شب معراج زنی دیدم سرش به صورت خوک و بدنی به شکل الاغ داشت و با هزار هزار (یک میلیون) گونه عذاب شکنجه می‌شد. او زنی دوبهم‌زن و دروغگو بود. (بحار، ج ٧٥، ص ٢٦٤)
***
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
إنّ مِن أکبَرِ السِّحرِ اَلنَّمیةَ، یُفَرِّقُ فیها بَینَ المُتَحابیّنَ وَ یجلبُ العَداوَةَ عَلَی المُتَصافیِن.
دوبهم‌زنی یکی از بزرگترین سحر و جادوها است. بین دوستان تفرقه می‌اندازد و میان نزدیکان و هم دلان، عداوت و دشمنی ایجاد می‌نماید. (سفینه، ج ٢، ص ٦١٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
لا تَجتَمِعُ أمانَةٌ وَ نَمیمةٌ.
(این دو صفت) امین بودن با سخن چنین بودن در یک نفر جمع نمی‌شوند. (فهرست غرر، ص ٣٩٧)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن رَدَّ عَن أَخیهِ نَمیمةً سَمِعَها فی مَجلِسٍ رَدَّ اللهُ عَنهُ اَلفَ بابٍ مِنَ الشَّرِّ فی‌الدُّنیا وَ الآخِرَة.
کسی که در جایی باشد و مانع از سعایت و نمّامی از برادر دینی خود باشد خداوند هزار باب از شرور را در دنیا و آخرت از او باز خواهد داشت. (لئالی الأخبار، ج ٥، ص ٢٤٤)
***
سخنان مذهبی در مورد افراد کلاهبردار
«امام موسی‌کاظم(علیه‌السلام)»:
و هل یَکُبُّ النّاسَ عَلی مَنَاخِرِهم فی‌النّارِ اِلاّ حَصائِدُ أَلسِنَتِهِم؟!
آیا مگر مردم جز از راه محصول زبانشان (فردا) در جهنم سرافکنده سرنگون خواهند شد؟! (بحار، ج ٧٨، ص ٣١١)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اَکذِبِ السِّعایَةَ وَ النّمیمَةَ باطلَةً کانَتْ أَو صَحیحَةً.
هر نوع سعایت و سخنچینی را تکذیب کن، خواه راست باشد یا دروغ، (فهرست غرر، ص ١٦١)
***
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اِنَّ النَّمامَ شَرُّ مَن وَطَیءَ الأَرضَ بِقَدَمٍ!
آدم سخن‌چین دوبهم‌زن، بدترین مخلوقات خدا است که بر روی زمین قدم گذاشته است! (لئالی‌الأخبار، ج ٥، ص ٢٤٤)
***
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
مَن مَشی فی نمیمةٍ بَینَ اِثنَین سَلَّطَ اللهُ عَلَیهِ فی قَبرِهِ ناراً تُحرِقُهُ اِلی یَومِ القِیامَةِ.
کسی که میان دو نفر دوبهم‌زنی کند خداوند در قبرش آتشی می‌افروزد که تا روز قیامت در آن بسوزد. (بحار، ج ٧٦، ص ٣٦٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
النَّمیمةُ ذَنبٌ لایُنسی!
نمّامی و دوبهم‌زنی یک (لکّه و) گناهی است که فراموش نمی‌شود! (فهرست‌غرر، ص ٣٩٧)
***
جملات مذهبی در مورد افراد فریبکار و دورو
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
یَجی‌ءُ یَومَ القیامةِ ذوالوَجهینِ دالِعاً لِسانَهُ فی‌قفاهُ و آخَرُ مِن قُداّمِه یَلتَهِبانِ ناراً حتّی یَلَهبا جَسَدَهُ.
آدم دورو در روز قیامت با دو زبان آویزان و آتشین وارد محشر می‌شود: یکی از پیشِ رو و دیگری از قفا بدن او را شعله‌ور می‌سازند. (خصال، ج ١، ص ٢٠)
***
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
ثَلاثةٌ لایَدخلونَ الجَنَّةَ: اَلسَّفّاکُ للِدّمِ و شارِبُ الخَمرِ وَ مَشّاءٌ بِالنّمیمةِ.
سه نفرند که به بهشت راه نخواهند یافت: قاتل خون‌آشام، آدم مشروب‌خوار و کسی که کارش دورویی است. (بحار، ج ٧٥، ص ٢٦٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَن مَدَحَکَ بِما لَیسَ فیکَ فَهُوَ خَلیقٌ أَنَ یذُمَّکَ بِما لَیسَ فیکَ!
کسی که بی‌جهت و دروغین از تو تعریف می‌کند شایسته است که بی‌جهت و با تهمت‌زنی نیز از تو بدگویی نماید! (فهرست غرر، ص ٣٦٢)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اِنَّ عَذابَ القَبر مِنَ النَّمیةِ وَ الغیبَةِ والکِذبِ.
عذاب قبر در اثر (این سه چیز): سخنچینی، غیبت کردن و دروغ گفتن است. (مستدرک، ج ٩، ص ١٢١)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
لا تَصحَبِ المائِقَ فَیُزَیِّنُ لَکَ فِعلَهُ وَ یَوَدُّ اَنَّکَ مِثلُهُ!
با آدم چاپلوس رفاقت مکن، او با چرب‌زبانی کارهای خود را برای تو زیبا جلوه می‌دهد و دوست دارد تو نیز هم‌رنگ او باشی! (فهرست غرر، ص ١٩٨)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
یَعمَلُ النَّمّامُ فی ساعةٍ فِتنَةَ أشهُرٍ!
آدم سخن‌چین در پاسی اندک از زمان، ماه‌ها فتنه و آشوب برپا می‌کند! (مواعظ عددیه، ص ٢٥)
***
«امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
مُحَرَّمَةٌ اَلجَنَّةُ عَلی القَتّاتینَ والمَشّائینَ بِالنَّمیمةِ.
آدم‌های سخن‌چین که کارشان مُدام تفرقه انداختن و دوبهم‌زنی میان مردم است، بهشت برای آن‌ها حرام خواهد بود. (اصول کافی، ج ٤، ص ٧٥)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِنَّ اللهَ تبارکَ وَ تعالی یُبغضُ مِن عِبادِهِ المُتَلَوِّنَ.
خداوند تبارک و تعالی بندة چندرنگ و چند چهرة خود را دشمن می‌دارد.(خصال، ج ٢، ص ١٤٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
أَسوءُ الصِّدقِ اَلنَّمیمةُ!
بدترین سخن راست (دروغ هم نیست) سخنِ سخن‌چین است! (فهرست‌غرر، ص ٣٩٧)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مِن شَرِّ النّاسِ عِندَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ یَومَ القِیامَةِ ذُوالوَجهَین.
آدم دوچهره در روز قیامت یکی از بدترین مردم نزد خداوند متعال به شمار می‌آید. (خصال، ج ١، ص ٢٠)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
لایَنبغی لِذی الْوَجهَینِ أَن یَکونَ أَمیناً عِندَاللهِ.
آدم دو چهره سزاوار نیست و نشاید که نزد خدا فردی امین و درستکار به حساب آید. (شهاب‌الاخبار، ص ٣٤٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
من اَطاعَ الواشی ضَیَّعَ الصّدیقَ.
کسی که به حرف آدم سخن‌چین گوش بدهد دوستان خود را از دست خواهد داد. (نهج‌البلاغه، کلمة ٢٣١)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
بِالکِذبِ یَتزَیَّنُ أهلُ النِّفاقِ.
آدم‌های منافق با توسّل به کِذب و تزویر کارهای (ناپسند) خود را زیبا و نیکو جلوه می‌دهند. (فهرست غرر، ص ٣٤٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
شَرُّ الاَخلاقِ اَلکِذبُ والنفاقُ.
بدترین خصلت‌ها: یکی دروغ و دیگری نفاق و دورویی است. (فهرست غرر، ص ٣٤٤)
***
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
مَن نَمَّ اِلیکَ سَیَنِمُّ علیک!
کسی که در نزد تو از دیگران بدگویی می‌کند (مسلّماً) نزد دیگران هم از تو بدگویی خواهد کرد! (تحف‌العقول، ص ٣٢٩)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن کانَ لَهُ وجهانِ فی‌الدُّنیا کانَ لَهُ یَومَ القیامَةِ لِسانانِ مِن نارٍ.
کسی که در دنیا دارای دو چهره باشد در روز قیامت دارای دو زبان آتشین خواهد بود. (خصال، ج ١، ص ٢٠)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِیّاکَ وَالنِّفاقَ فَاِنّ ذالوَجهَینِ لایکونُ وَجیهاً عِندَ اللهِ.
برحذر باش و از نفاق بپرهیز و بدان که آدم دو چهره نزد خدا وِجهه و منزلتی ندارد. (فهرست‌غرر، ص ٣٩٤)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
نِفاقُ المَرءِ مِن ذُلٍّ یَجِدُهُ فی نَفسِه.
نفاق و دورویی نشانة (عقدة) حقارتی است که شخص منافق در درون خود احساس می‌کند. (فهرست غرر، ص ٣٩٥)
***
امام سجاد(ع):
اَلمنافقُ اِنْ حَدَّ ثَکَ کَذَّبَکَ و اِنْ وَعَدَکَ اَخلَفَکَ و إنِ ائْتَمَنْتَهُ خانَکَ و اِنْ خالَفتهُ اِغتابَکَ.
منافق کسی است هرگاه با تو حرف می‌زند دروغ می‌گوید و اگر به تو وعده می‌دهد خُلف وعده می‌کند، هر وقت امانت به او سپردی به تو خیانت می‌نماید و چنانچه با او مخالفت کنی در پشت سر، تو را غیبت می‌کند. (بحار، ج ٧٢، ص ٢٠٥)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اَلمنافقُ مَکورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ.
آدم منافق فردی است مکّار، حیله‌گر، زیان‌رسان و همیشه محل شک و اتّهام است. (فهرست‌غرر، ص ٣٩٤)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
بِئسَ العبدُ عبدٌ هُمزَةٌ یُقبِلُ بِوَجهٍ و یُدبِرُ بِوَجهٍ!
آدم دورو تا چه اندازه پست و نکوهیده است، در حضور یک چهره دارد و در غیاب چهره‌ای دیگر! (الشهاب‌فی‌الحِکَم والآداب، ص ١٨)
***
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
ما اَقبَحَ بِالانسانِ أَنْ یکونَ ذاوَجهَین.
چقدر قبیح است که انسان دارای دو چهرة متضاد و متفاوت باشد. (فهرست غرر، ص ٣٩٥)
***
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن خالَفَتْ سَریرَتَهُ علانِیَتُهُ فَهُوَ مُنافقٌ.
منافق آن کسی است که ظاهرش برخلاف باطنش باشد. (سفینه، ج ٢، ص ٦٠٦)