شعر غرور با مجموعه اشعار کوتاه و بلند مغرور بودن و خود بزرگ بینی
مجموعه شعر غرور و مغرور بودن
در این بخش مجموعه شعر غرور با اشعار سنگین، کوتاه و بلند درباره مغرور بودن و خود بزرگ بینی را ارائه کرده ایم.
فهرست موضوعات این مطلب
دل تنگ مرا جانا صدا کن
شکسته از غمت اینرا دوا کن
تو آغاز و تو پایان من هستی
غرور تلخ بیجا را رها کن…
دشمن پنهان‌ِ انسان، آفتِ ایمان غرور! است
علّتِ نابودیِ شخصیّتِ انسان، غرور است!قرصِ ایجادِ کدورت، شربتِ بی اعتمادی
عاملِ مرگِ دل و جان، دردِ بی درمان غرور است!عاقلی می گفت روزی این حقیقت را برایم
در هوای کینه ورزی، بدتر از توفان غرور است!ای برادر! جانِ خواهر! عشقِ من! یا هر که هستی
دور باش از این صفت، زیرا خودِ شیطان غرور است!تا کند از هم جدا با دلخوری، دل های ما را
آن که هنگامِ رفاقت، می کند عصیان غرور است!باعثِ چپ کردنِ ما در مسیرِ زندگانی
خود روی فرسودهء بی ترمز و فرمان غرور است!آه بر لب می نشاند، می کند جان را پر آتش
بدتر از آتشفشان، در عالمِ امکان غرور است!طبقِ قانون، نسبتش با خودپرستی مستقیم است
انعکاسی از شرارت های بی پایان غرور استالغرض هر آدمی که کلّه ای پر باد دارد
مجرمی بی دست و پا در کنجِ زندانِ غرور استشاعر محمدعلی سلیمانی مقدم
مطلب مشابه: جملات و نقل قول در مورد تکبر و مغرور بودن و عکس نوشته درباره زن و مرد متکبر
دنیا در برابر زیبایی تو
مات می شود و ترس بَرَم می دارد
که نکند غرورم تاب نیاورد و
درون ویرانم برایت پدیدار شود،
شکنجه گر!
برای غرورم هم که شده
فاصله ات را با من رعایت کن!مصطفی زاهدی
شعر دو بیتی غرور
تا گردش گردون فلک تابان است
بس عاقل بی هنر که سرگردان است
تو غره مشو ز شادی ای گر داری
در هر شادی هزار غم پنهان استباباافضل کاشانی
مطلب مشابه: جملات مغرورانه انگلیسی + متن های کوبنده و پر از غرور با ترجمه فارسی برای کپشن و بیو
آنچه با او کرد همه غرور کرد
او را بی سرور کرد همه غرور کرد
دل را گمراه کرد ماه را در چاه کرد
راه را بی راه کرد همه غرور کرد
عرش به فرش آمد تن به تش آمد
سرو به خم آمد همه غرور کرد
شاه گدا شد سرو گیا شد
سِر هویدا شد همه غرور کرد
بحر بَر شد بَر تر شد
کوه سنگ شد همه غرور کرد
مشو غره آنچه صالح را باده نوش
زین را به دوش کرد همه غرور کردشاعر فریبرز نامی
گفتمت رو برنگردان از دلم
گر روی حالی به حالی میشومماه من اکنون درون برکه است
تا بیایی مغرور ماهی میشومدر میان بازی ات با برکه ام
گفتمت آزادی از بند دلمگفتمت آزادی از بند دلم
تا ندانی این دلم وابسته استبند کردی دلت را با دلم
گفته بودم مغرور ماهی میشوم
اشعار مغرور بودن
بر چرخ فلک هیچ کسی چیر نشد
وز خوردن آدمی زمین سیر نشد
مغرور بدانی که نخورده‌ست ترا
تعجیل مکن هم بخورد دیر نشد
مطلب مشابه: اشعار در مورد غرور بیجا + شعر در مورد غرور و مغرور شدن بیجا
غرور…
وجودم را درید
با تو بودن را برید
و خیال پر تنهایی را
به من ارزانی داشت
غرور…
تخم یاس
تخم ترس
ترس تقابل با تو
و هزاران شبه بی نفس فاصله را
در درونم بالاند
غرور…
سدّ گفتن
گفتن عشق ، محبت ، دوستی
به تو در مدح و نماز راستی
می شود
با خم لب
غرور…
همچو داسی تیز
به دستی ناشی
ریشه برکند درختان امید
و چو هیزم شکنی زحمت کش
کمر همت بست
به نابودی این باغ نوید
غرور…
همچو آتش سوزان
همچو خنجر برّان
به سیه خاک نشاندم
ویران
بنمود
هستی من
و نشان داد به من
نیستی را
غرور…
خلق خودم
خوی خودم
دشنه ای زد ز پشت
که هنوز
می چکد از زخم عمیقش
مایع خون خودم
غرور…
عامل بدبختی
که در این دیر سعادت داشتم
به حضورش برسم
و وفاداری خود را
به حدش برسانم
به در و خدمت او
هر که پرسد
ز چه چیزی به گزندش تو گرفتار شدی؟
ناله ناله
زجه زجه
با غرور
گویم غرور
غرور
غرور…شاعر سروش اهورایی
نمیدونی چه کاری با دلم کردی
نمیدونی چه غمگینم نفهمیدی
نمیشناسی منو از من چقدر دوری
تواین روزا چه بی رحمانه مغروری
برترین اشعار عاشقانه غمگین در وصف غرور
بخدا غرورم منو از تو جدا کرده
بخدا دل من ، بخدا کاری نکرده
این غرور لعنتی باز منو از تو دور کرده
از وقتی که تو نیستی این دلم پر درده
کاشکی میتونستم غرورمو بریزم زی پاهات
بیامو بهت بگم که میمونم همیشه باهات
بغض همیشه تو گلومه
زندگی واسم حرومه
عاشقی واسم تمومه
این غرور بش از حد، یه غرور بچگونه
آخر این غرور منو از پا در میاره
این غرور واسم یه روزی پایان روزگارهشاعر کیان ریحانی
مطلب مشابه: استاتوس در مورد خودم و متن های زیبا و مغرورانه در مورد شخصیت خودم
هرچند نداری تو ز احساس، نشانی
من عاشق لبخند توام، گرچه ندانیمغرور و بداخلاق بشو با همه، اما
“با من به ازین باش که با خلق جهانی”نفیسه سادات موسوی
شعر نو غرور
کودکی بودم
تشنه
گرسنه
آرمیده بر دوش مادر
و گهگاهی
نشسته زیر سایه پدر
بی خبر از همه جا
نه عشقی بود
نه احساسی
من بودم و
یک گهواره چوبینه گناه را می فهمیدم
نه خطا
فقط خنده بود و
کمی هم ادا
و تنها گهگاهی
از درد اجابت مزاج
گریه ای بود
و آخرش
پر می کرد
بوی گندش
تمام آن فضامن
هرگز در آن ایام
خطر را نمی فهمیدم
حذر از آدمهای نا اهل را
نمی فهمیدم
زشت و زیبا
برایم یکرنگ بود
سیاهی نبود
هر چه دیده می دید
فقط سفیدی بود
هر صدائی
بر گوش من
طنین آهنگ بوداما حیف
چه زود گذشت
ایام شیرین سادگی
و من بیافتادم
در آن دامگه حادثه
و دانستم
هر آنچه را که
دانستنش بود ، دردسر
و ندانستنش را
تحمل تهمت
الاغ و خرو این آزارم داد
که گستاخی این دوپا
رفته تا کجا
که می دزدد از نا بینا ،
تکه چوب عصا
نمی فهمد غرور را
تفاوت غم ، با سرور راگفتم غرور
و
داغ دلم ، شد تازه
چون رفیقی داشتم
که از باب غرور
زندگی اش سیاه
و خودش هم
تا آخرعمر
شده بود، آواره
و هرچه تلاش کرد
جمع کردن این آب ریخته را
هرگز نبود ، چارهو من
از این تجربه تلخ
حسابی ترسیدم
چون عاقبت کار را
آوارگی دیدم
و گفتم بر خود
کاش شریک من
می دانست
غرور
مال من
مال تو
مال ما ، نیست
و کاش می فهمید
که غرور
تنها و تنها
فرمان کودک درون آدمهاست
و گهگاهی
به بهانه ای واهی
می توان جسارتی خرج کرد و گفت :
غرور ، خوره جان آدمهاستکاش شریک من می دانست
غرور
صدای خنده های من نیست
صدای ناله های من و
صدای بیصدای خرد شدن استخوانهای من استکاش شریک من می دانست
غرور
قدرت و
ابزارمن نیست
غرور
افسارش ، هرگز
در دست من نیستمهربانم
فراموش نکن
افتخار زندگی
شکستن سدهاست
نه شکستن حرمت حد ها
و ثمره این شکستنهای غلط
فراموشی تعصب است و
کمرنگی غیرتآری ،
شکستن غرور ،
شکستن شاخه های خنده از درخت تاک زندگیست
گاهی ، آرزو می کنم کاش الاغی بودم که هرگز یونجه را نمی فهمیدشاعر رامید فروزانفر
مطلب مشابه: متن های مغرورانه و جملات غرور + عکس های پروفایل فاز سنگین و مغرورانه