عکس نوشته آهنگ های یاس + متن آهنگ های معروف رپر ایرانی یاسر بختیاری

یاسر بختیاری (زادهٔ ۳۰ خرداد ۱۳۶۱ در تالش، گیلان) که با نام هنری یاس شناخته می‌شود، خواننده و ترانه‌سرای اهل ایران در سبک رپ فارسی است.

او از قدیمی‌ترین خواننده‌های رپ فارسی است که فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرد. او همچنین اولین خوانندهٔ این سبک در ایران است که توانست برای انتشار ترانه‌اش مجوز بگیرد و این ترانه یادت نره نام داشت که آن را به همراه یک خوانندهٔ پاپ اجرا کرده بود. وی همچنین با رپرهای آمریکایی و اسپانیایی چون دیا و تک ناین همکاری داشته‌است. مضمون بیشتر ترانه‌های یاس انتقاد و اعتراض به مشکلات و بحران‌های اجتماعی و حوادث سیاسی و اعتراضات مردمی و مفاسد اجتماعی نظیر فقر اختلاس، رانت، و پولشویی و انتقاد به عملکرد حکومت با حفظ منافع مردم است.

مضمون بیشتر ترانه‌های یاس مشکلات و بحران‌های اجتماعی و ترویج میهن‌پرستی و صلح است. برخلاف جریان رایج در سبک رپ فارسی که دارای ماهیت چپ‌گرا و ادبیات خیابانی و الفاظ رکیک است، او در واقع کاملا بالعكس، با ادبیاتی عامه‌پسند، اخلاق‌گرا و سنتی به شهرت رسید

در این بخش عکس نوشته و متن های آهنگ های یاس خواننده رپ را در اختیار شما قرار داده ایم. امیدواریم از ترانه های این خواننده معروف لذت ببرید.

عکس نوشته آهنگ های یاس خواننده رپ

متن آهنگ از چی بگم یاس

میگی بازم کنار همدیگه واژه بچین
راجب چی…. باشه بشین
چشاتو باز کن..یه لحظه مال من باش
یه لحظه بیا توی حس و حال من باش
پس میکروفونو به دست من تو بده بگم
از این زمونه و از دلی که تکه تکه است
هر آهنگ منم مساوی ذکر یک درد
جز اینم ندارم یه فکر بهتر
از جومونگی بگم که شده سمبل رشادت
ایران براش شده مثل صندوق تجارت
پس هنرمند وطن الان کجاس؟نیس؟
اون تو زیرزمین می خونه چون که مجاز نیس
از چی بگم برات
انتظار داری چه چیزی از جیب من دراد
به جز کاغذ سفید پاره
خب آره رفیق
حرف توشه ، ولی با خودکاره سفید
تو هم مثل منی ، تو هم کم درد نداری
درد اصلیت اینه که تو هم درد نداری
من کسی نیستم با این زخما دردم بگیره
ولی این اشک ها رو کی می خواد گردن بگیره
از چی بگم
خدا از این بنده های خسته
از این همه درد تموم دنده هام شکسته
خنده هامو نبین، این خنده هام یه چسبه رو لبم
این منم با یه رد پای خسته
از چی بگم
بگو از یه روح زخمی
که باید یه تنه بره تو قلب کوه سختی
از روزهایی که خط خوردن توی تقویم
خبر میدن از یه اجتماع رو به تخریب
از چی بگم
از بچه های پایین شهر
که غذا واسه خوردن دارن ماهی یه شب
اون که تنها دلیل خوابش به عشق فرداست
تنها پاتوق عشق و حالش بهشت زهراست
یا که بگم از اون رفقای کاخ نشین
که هستن تو واردات کالای ساخت چین
تو به من اینو بگو ، من از چی بگم خب
ما گفتیم و تموم دردا ریشه کن شد؟
از چی بگم برات
شاید قصه دوست داری
مثل قصه ی اون هم کلاسیان روستایی
اگه قصه تلخه ، گناه واقعیت
داستان نرگس و گلای باغ میهن
که نشستن با صد چرا و افسوس کاشکی
یه بخاری جای چراغ نفت سوز داشتیم
چراغ افتاد توی کلاس و گر گرفت
آتشی که پوست بچه ها رو مثل گرگ گرفت
یه طفل معصوم با داد و فریاد گفت
زود بدویین سمت در، ولی درم قفل بود
چشام خشک شد یکم بهم اشک بده، ایزد!
این بچه ها با کدوم دست مشق بنویسن
کودکی مرد در راه کلاسی که
سوخت و منتظر یه جراه پلاستیکه
یاس نمی خواد ته قصه رو هرگز ببنده
چون باز دلش می خواد که نرگس بخنده
از چی بگم
(کامل نمی فهمم چی میگه)
تو قلب بچه های مدرسه ی درودزر
قصه نخور صدامو بشنو از زیرخونت
من صداتو به گوش همه می رسونم
از چی بگم
از دلی که فقط اسمش دله
یا عمری که نصفش اشکه نصفش گله
یا از روح توی زندون که جسمش وله
آدم مجبوره که با شرایط وفقش بده
از چی بگم
بگو از یک روح زخمی
که باید یک تنه بره توی قلب کوه سختی
ولی قسم به خدا قسم به روح تختی
که من بدون ترس میرم به سوی تقدیر
خیلی خشنه زندگی ولی من حوصله کردم
توو فشن زندگی من یه مدل دردم
ولی دفتر گذشته هامو ذره ذره کردم
و اومدم جلو که پی دردسر بگردم
از چی بگم….. ازچی بگم….. از چی بگم…..

ترانه و شعر آهنگ سرکوب یاس

کار طولانیه حوصله کن , پر کار بودن به خیلی چیزا بستگی داره مهم ترینش انگیزست
وقتی به آینده فکر کنی کم کار میشی
ببین رپ یه اسب وحشیه که سوار کار نداره نمیتونه کسی ازش تو ایران مایه حلال وار دراره
تا جایی که هنرمند هیچ فرقی با یه خلافکار نداره
پس هر کی سر میز ما اومد بگو که قرارداد نیاره
اینه که تا قسط ها زیاد شد کم کم ورس ها کم شد
از اون طرف چه جرم هایی که با یه امضا حل شد
یعنی که سلیقه طرف همیشه دخیله وسط همینه تحمیله نظر نتیجه تخریبه اثر
ولی وقتی که از سرت آب بگذره کلا میگی بهتره خودم تکلیفو یکسره کنم
تا اینجا عمرمو ضرر کردم هزینشم میدم من که تا همینجا رو اومدم پس بقیشم میرم
منی که از اعتماد بی جا هنوز آبستنم ولی در نهایت میدونم اینو که باعث منم
دیدم اون ها که با خنده جلو میان ناکسترن در آخر دیدم متکی به مشتی خاکسترن
فهمیدم فقط پدر مادر میگه پسرم دخترم بقیه که این اسمو ببرن مفت برن
دخترم باا ولم کن حرکت کاملا فوله یارو علنا میخواد با چشم تو رو حاملت کنه
میگه تو پسرمی قدمت رو چشممه میبینی پاش برسه حاضره گردنتو بشکنه
هر کی میخواد شیکمتو سفره کنه تا به خودت بیای اون دورا یه نقطه شده
من دیوونه میرم بیرون ولی عاقل میرم خونه دیگه هیچی نمیتونه منو غافلگیرم کنه
حتی اون که با شخصیت با یه صدای سلامت میگه دارم میرم فلان جا ولی کرایه ندارم
میگی کمک کنم از بقیه خواهش نکنه فردا میبینی همونجاست یارو کارش همونه
اینه که شک از تو خیابونو کوچه میاد و مغز تبدیل میشه به هوش سیاه
اینجا بچه تمرین میبینه با یه لحنه محکم اول از همه یاد میگیره اون بیرون همه گرگن
میفهمه فقط خودشو ببینه بقیه همه نوکر و بالاخره شک به آدما درون ذات بچه گل کرد
تو اون سن آرزوهاش مثله ناموسشه ولی نابودیه آرزوها میشه آموزش بعدی
یعنی آینده هات بهت تحمیل شدن بذار منظورمو یه جور دیگه تکمیل کنم
یادمه بچه بودم تو جمع یکی صدام کرد بزرگ جمع بود یه کم نگاهم کرد
بهم گفت میخوای چیکاره شی بهش گفتم فضانورد گفت پول رو زمینه دنبالش تو فضا نگرد
تو درسهاتو قبول شو فضا مضا پیشکشت با دو تا جمله میخواست آرزوهام هیچ بشه
میدیدم همه نمه میخندیدن زیر لبی میخواستم که آب شم برم زیر زمین
الان هم زیر زمینم وقتی خوردم از همه لگد حداقل اینجا هیشکی منو مسخره نکرد
اونی که رو نداشت تو داشت ولی میدونست چشه
مدام با خودش گفت از این بد تر هم میتونست بشه
هر چی بود گذشت فقط جای زخمش موند مینویسمو مینویسمو بالا میره گردش خون
روزی رو میبینم جوری حالم خوبه که چسبیدم به سقف اون روز اگه منو دیدی فقط بگو حقش بود
البته شاید فکر بکنی که موزیک شغل منه ولی نه موزیک یه عشقه که توم شعله وره
ولی در واقع این روزا هدف هام تویه بیراهه اسیره سن که میره بالا میفهمی که بی مایه فطیره
اسم امروز هست فردا نه میگین چرا خب فردا از ما بهترون میان ما میریم کنار
نمه نمه دور و برت خالی میکننو میبینی میپیچن پس الان آینده رو میسازم میگیری چی میگم
یه وقتی میرسه پیر و چروکیده شی خط های صورتت راه مرگ رو کروکی کشید
میخوام اون روز کنار دریا باشم کف پامو بذارم تو آب تماشا کنم نوه هامو
تو ساحل باهاشون بازی میکنم گل میخورم بعد خسته میشم رو ماسه ها شل میکنم
باده خیام میرم بالا به یاد ایام یه حاله کمیاب یه حس عجیب داره جریان
تو رگام با این رویا سرگرمم فقط حقیقت بهم گفت برگردم عقب
انگار یه تکون یه زمین لرزه منو دوباره برگردوند به همین لحظه
به من راه چاه رو یاد دادن نه راهو چاهو افتادم تو چاه همون جا رو آب و جارو کشیدم
کی میتونست بره جلو بهتر از من اینا که اسم بردی همه مثل پسرمن
ببینم اینا زمان شروع ما کجا بودن حالا تیکه میندازن واسه ما شاه غلام شدن
اینا تو وان حموم خونشون ناخدا بودن دم در آوردن واسه ما ناقلا شدن
این همه سال کارو بینم کی دید اینا میخوان بگم این زیرزمین اینم کلید
میکروفون تو دست تو یعنی اتم دست داعش پس بهتره این کلید بمونه دست صاحبش
نظر تو خودجوشه سالم نیست بو میده کد روشه
منو نقد نکن از خودتون مایه بذارین صد تومنی پاره های لای هزاری
همین مونده اینا برام تز بدن فقط بهت اینو لای پرانتز بگم
ما خیلی کارا کردیم نگفتیم که ریا نشه این روزا قضاوت هر کی از رو قیافشه
واسه من این قصه ها عادیه همه قاضی شدن این استعداد ذاتیه
بری میگن فرار کرد وطن فروش اگه بمونی هم میگن یارو اطلاعاتیه
زنده باد حاشیه تو مغزش چیاست یارو آدم حساب کار دستش میاد
کار درست رو میکنی میگن قصدش ریاست کاری هم نکنی میگن قلبش سیاست
من کارم غمگینه چون بارم سنگینه کمبود گذشته هام فقط با رپ تامینه
وقتی زوار زندگیم داره راحت در میره اون لحظست که خودکارم با کاغذ ور میره
من رپ نکردم رو شکم سیری واسه کل کل و بچه بازی یه کم پیریم
اون هم قابل احترامه حاصل استعداده چون حرف خاصی توش نیست فاقد اعتباره
با رپ میشه در جنگ تاخت با رپ میشه فرهنگ ساخت
با رپ میشه رویا رو نشون داد با رپ با کلمه میشه دنیا رو تکون داد
مطمین باش من این واژه ها رو واسه وزن و قافیه به هم دیگه وصل نکردم
من این واژه ها رو بالا آوردم از حقیقته تلخی که هضم نکردم
از روزگار میگذرم نشونه میگیرمو تویه خال میزنم
گذشته ها رو مثله پوست مار می کنم صدامو از تو شهر و خونه های میهنم میشنوم
از روزگار میگذرم نشونه میگیرم و تویه خال میزنم
گذشته ها رو مثل پوست مار می کنم صدامو از تو شهر و خونه هاش میشنوم موندگار میشوم
ذهنم جوونه ولی مخ پیره چشمم از دید زدن زن لخت سیره
وقتی که صبح تا شب مثل جغد خیره به دفتری که ورقهاش داره به چخ میره
خب دیگه پف زیر جفت دیده هام یعنی استرس بیخوابی و قفل ایده هامو
باید جمع کنمو بریزم به کل زیر پامو تهش باید برم بی نتیجه مفت زیر خاک
افت خیز ما به قلم نوک تیز یاس همه تویه خیابون هاییم با کلی نقاب
اونی که روبروته و داره گل میگه باهات روی همه چیت دقیقه حتی کلیه هات
صبح میشه باز که البته صبح نیست وسط ظهره وقت میره واسه خالی کردن عقده
نشستی به تماشای رفتن عمرت عقربه تنده راه مصرف قرصه
توی کله جای مغز معدن سربه جایگزین آب شده شربت سرفه
نون تو خون تو خونه شده برکت سفره هنر واسه هنرمندا مدرک جرمه
تهش فقط ازت می مونه دفتر کهنه کف زمین بشینی در حسرت قله
تو بحث منطقی همیشه مغلطه برده اصل حرف رو فقط جنگ و اسلحه گفته
از روزگار میگذرم نشونه میگیرمو تویه خال میزنم
گذشته ها رو مثله پوست مار می کنم صدامو از تو شهر و خونه های میهنم میشنوم
از روزگار میگذرم نشونه میگیرم و تویه خال میزنم
گذشته ها رو مثل پوست مار می کنم صدامو از تو شهر و خونه هاش میشنوم موندگار میشوم
کاراکتر اصلی اول تا آخر داستانت منم کارات شنیده شدن تنها دلیله بازتابت منم
تو هیچی نداری بگی سوژه کاغذ آ چهارت منم تو مهره نیستی اگه باشی بازم آچارت منم
با یه عطسه فیدی یه مغز چرکی لنگه بیتی یه متلکی وسط یه بحث جدی
البته مهم نیست که ببیننت به دید چی واست مهم اینه که تو فقط شنیده شی
بحث من یه خطر جدیه که پیشه رومونه نفوذ یه جنون که میکنه ریشه تو جونت
سکوته مرگباری که حس میشه تو خونت وقتی هم خون تو شیشست هم شیشه تو خون
اینا رو دیدیم بعد میریم میگیم که دشمن زبونه ببین دشمن زبونه چون که مک فقط لفظیم
تو عمل فقط به ترکوندن هم کمر بستیمو طبق عادت سبب اصلی یعنی بغل دستی
میخوای به هر بهونه شده بهش بپری چرا که فکر میکنی تو از همه فرشته تری
تمام تصورت از این سرزمین یه جهنمه اینه که میخوای یه راست بری تو بهشت برین
میگی باید برم اینجا دیگه کلا پوسیده اینجا پر از یس اونجا پر از امیده
ببین وقتی غذای گندیده لای مبل مونده باشه هر جا نقل مکان کنی بازم خونت بو میده
آزادی آرامش اینا حرف نمادین خودته ولی خصلت هایی تو ما نهادینه شده که
هر جا بریم با ماست یه فاز عجیب و غریب تضاد شدید بین سنت قدیم و جدید
تو میری اونجا اونا اینجا غارشون رو کندن حتی توی تحریم به ما بارشون رو پک پک
به ما فروختنو خیلی ساده قالمون رو کندنو حالشون رو کردن خ…شونو تک تک
تمومه واژه هام رو نوشتم تو خلوتم الان تو گوشت نیستم من در اصل تو کلتم
فک زدمو میرم جلو همین خطو تو میخوای سلیقت رو بشنوی یا حقیقتو
اینا میگن سرکوب کنم حرفام رو بریزم تو خودم ولی نه من حقیقت رو کشیدم رو خودم
میگن اونا که اصل زحمت رو کشیدن نخودن راه که باز شد بعد بقیه بشینن بخورن
نه تو کتم نمیره تو رو نمیدونم ولی من راه بی نتیجه رو شروع نمیکنم
من از سرکوب رویاهای خودم سکو ساختم دیگه چاقو تو رویای بقیه فرو نمیکنم

متن آهنگ یاس و نیما علامه به نام سخته

از تو گذشتن سخته با تو نبودن درده
واسه من
زنده بودنم مرگه بدون تو و عشقت
واسه من
وجود من مال تو قلب تو هم مال من عزیزم
رفتن تو مرگ منه دستای تو تو دستمه
نگو که باید جدا شیم نبود تو نبودمه
بدون تو کم میارم تا پای جون دوست دارم
اگه تو از من جدا شی امید موندن ندارم
واسه با تو بودن زندگیمو باختم
یک کلبه ای از عشق واسه ی تو ساختم من
عاشق تو بدوم عاشق تو هستم
درای دلم را روی همه بستم من
زندگیم تا الان همش بوده عذاب و بس
یاد گرفتم که برم جلو عصا به دست
حس می کردم که به انتها رسیده طاقت
خودم رها کردم و زدم به سیم آخر
فکر می کردم تموم شده دیگه دوره ی پاکی
وقتی دیدمت فهمیدم تو این کره ی خاکی
میشه هنوزم دوست داشت و عشق نمرده
فهمیدم اینو که زندگیم چشم نخورده
من عشق را با تو می خوام چون که تو دلت بقیه مرد
این دل سادم شکست و بخیه خورد
باید که نور این دلم حالا بتابه رو تو
عوض نمی کنم با غریبه یک تار موت
ادما دلم شکستند و اینو یادم دادند
که دیگه خودمو قایم بکنم از عالم آدم
می خوام بیا که پناه دل خستم باشی پس
بی تو می دونم زندگیم از هم پاشیدست
رفتن تو مرگ منه
دستای تو تو دستمه
نگو که باید جدا شیم
نبود تو نبودمه
بدون تو کم میارم
تا پای جون دوست دارم
اگه تو از من جدا شی
امید موندن ندارم
من و تو با همه فرق داریم اینو خودتم میدونی
اگه تو بری می میرم تو بگو که با من می مونی
دارم از چشمات می خونم که حالا منتظر یه مرده
مردی که همه احساساتش منحصر به فرده
همه دردای من توی بغض صدام آره
داستان زندگی همچنان ادامه داره
ولی بس تک و تنهایی ادامه دادم
می خوام منم بگم تو آسمون یه ستاره دارم
غرور را می ذارم کنار پس بذار تو بگی
که مثل تو پیدا میشه از هزارتا یکی
دل من بدجوری بی تابه به خاطر با تو بودن
تو رو می خوام با تمام وجود تار و پودم
می دونی کلی منتظر موندم تا شبی که بهم بگی
از اینجا به بعد توئی واسم شریک زندگی
پس حالا میاد روی زمین قلم یاس
بی تو دیگه واسه من پایان کلمه هاست
واسه با تو بودن زندگیمو باختم
یک کلبه ای از عشق واسه ی تو ساختم من
عاشق تو بودم عاشق تو هستم
درای دلم را روی همه بستم من

متن آهنگ من میجنگم یاس

من میجنگم…
بشکاف برو جلو / این زندگی بِت میگه بدو بدو
تا پاهات از خستگی زوق زوق کننُ / به دیوارِ مرگ سُک سُک کننُ
یکی نیست بگه چته؟! / یکی نیست یه امیدی به دله تو بده
میمونی تکُ و تنها با یک دنیا گِله / یه روح تو زندون با بدنی که وِله
تو دلِ دنیای که بش میگی بی رحم / از اول داری میگی سیرم!
من هر دردی که دیدی دیدم / با این کوله بارا به سمتِ پیری میرم!
میبینی پس حتما یه تریپی هست/ تو باید ببینی دردارو تا بگیری درس
یه روزی درد از بختُ میچینی پس /واسه ی هر در بسته کلیدی هست!
وقتی غرب و شرق در جنگِ گرم و نرم / ما مرد و زن در نقشِ رهگذر
در گذر از مرز مرگ و خسته / از تفنگ، تق تق کمک کمک
دختر پسر سرمستِ ا*گَُلَن / تا دردُ در هرلحظه حل کنن
هرج و مرج در بطن و سطحِ شهره / مردمم سرگرمِ ضرب و شتم
این حرفا قابله درکن / ولی من قاتلِ مرگم
چشامو یه مشتی خاطره تَر کرد / ولی بازم منم عاملِ حرکت
پس … من میجنگم …
میدونم تو هم هستی پر از درد / ولی بگو بلندتر بلندتر
با صدای بُرندَت مرتب ،بگو / من میـــجنگــم
بگو مجدد ، مرتب / بگو بلندتر بلندتر
باصدای بُرَندَت مرتّب بگو / من میـــجنگـــم
میدونم تو هم هستی پر از درد / ولی بگو بلندتر بلندتر
با صدای بُرَندَت مرتّب بگو / من میـــجنگـــم
بگو مجدد مرتّب / بگو بلندتر بلندتر
با صدای بُرَندَت مرتّب بگو / من میــجنگــم
یـــــاســــ
با دلی که مثلِ دریاست
کسی که، تنها دوست و رفیقه فرداست!
من از تو دل زده ترم!/ به امیده لذّتِ هدف
تو این جوِّ مه زده قدم زدم / رسیدم به نهضتِ غلط
اینو میخونَمو قلبم به تاپ تاپ افتادِ / باضربانِ هزارتا
مغزم پره حرکاتِ شتاب دار /لحنم همه کلماتِ شکاف دار
جاودانه میمونیمو هستیم پیشت / بالاخره دشمن ، اسیر میشه
یه سرباز وقتی که میرسه به ته خط / تازه تبدیل به وزیر میشه!
من میجنگم، بی سنگر / سر دره این جنگلو میبندم
اونایی که بینندن دیدن من / چطور بی همدم میرفتم به سمته هدفـــــو
پلی که ساختمو / گذشتم از حتی اونی که باختم
فردا بِم میده امیده طاق ترُ / منم از قوام یک کمیته ساختم!
من دلم به طرفدار ، پشتمُ گرمِ همه هدفهای دشمنو
مثلِ برگُ علفهای خشکمو / که له شدم با قدم های محکم
اونا دنبالِ شر میگردنو / بازندن ، اینو شرط میبندم
اگه دشمن نداشتم / باید به قدرته خودم شک میکردم!
منم جزو همون عدّم / که پر از درد و غم تمومِ ذهنم رو سر کردم!
ولی حالا با قدرت میتونم بگم که هنوز / زندددددم…
من میــــجنگــــــم…
میدونم تو هم هستی پر از درد / ولی بگو بلندتر بلندتر
با صدای بُرَندَت مرتّب بگو / من میــــجنگــــم
بگو مجدد مرتّب / بگو بلندتر بلندتر
با صدای بُرَندَت مرتّب بگو / من میــــجنگــــم

متن آهنگ یاس – سرباز وطن

سرباز وطن
خودتو بده به دست تکستم یه لحظه بگذر
از فکر و ذکر و مشغله و برو به سمت حسم
سر تکون بده حالا با بیت اوزی یه کم برو تو حس و حال و فاز و ریتم موزیک
که درد ورق قلم هدف همش ربط خاصی دارن به اوج و رشد پیشرفت رپ فارسی
من و تو باید تا ته تو صحنه وایستیم میدونم اینو تو هم موافق با حرف یاسی
من میخوام تو مخ برم یه کمی هرج و مرج کنم و درد و رنجو من به سبک رپ ترجمش کنم
و درس و مشق من نوشتن است از تو از خودم تو پس بذار که رپ کنم از عمق درد مردمم
خوب؟؟؟
میدونی من مصر رو گفته های پیشم دشمنای ما دلیل افت ما نمیشن
خفته های دیشب حالا بیدار ترینن همه در ها قفل بود من از دیوار پریدم
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه هی با خودکاری عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
رحمت به اون کسی که پشتمه تو بشمار لعنت به اون کسی که دشمنه تو بشمار
رپ نردبون رشدمه تو چشمام و مقصد که توی مشتمه به اجبار
و هستم تو شوک روز های قدیمو ولی هنوزم میکنم شکر اوستای کریمو
هنوز کلمه ها رو مینویسم با صداقت چون یه لحظه واستا بینم انگار صدا قطع شد
…OZ ? ! What The F…
مهم نیست بدون بیت میریم من و تو ببین٬ تو وقتی پایه باشی واسه پای من
بیت زود خودشو میرسونه با صدای من
ما بچه های زیرزمینی زجه ها رو میزنیم و حرف ما رو میشنوی ما تک ستاره میشویم
تو سبک برتر من تخته کردم درا رو حتی سقف رو کندم تا صدر جدول بشینم
بشینم کنارت بچینم ستاره  من میدم ادامه و اینم صدامه
که میرقصه با تو قلم میلغزه تا صبح آره این درس ما شد پس تو این لحظه پاشو
واسه جنگ به دنبال حسّ و حال نگرد چون که اون که برد هیچ وقت استخاره نکرد
توی حال و سال خوبی مثل سال ۹۰  همه دستا میره بالا به افتخار وطن
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه هی با خودکاری عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
پشتکار من، رشد کار من تو پشتیبان من ،خوش به حال من
ما گشنه های حرف، مرده کشته های رپ با کلمه هایی گرون تر از بشکه های نفت
ت بده!
تا ته تو تحریم و تحت تعقیب
ب بده!
با بد ترین بلا ها باس بجنگیم
میم بده
ما مست و منگیم مثل مرگ مغزی
ر بره
قلم به دستیم قسم به نسلی
که پا به پاشون روز هایی که سوخت دادیم از جنس همیم همدیگرو دوست داریم
عرقته به رنگ پرچمت به سرزمینت که قرمزه سپید و سبزه منم از صمیم
قلبم هستم تا توی دنیا صدام بپیچه  یاس تو اوج درد همینجا ادامه میده
ایران مهم نیست به دست کی اداره میشه آدم همیشه تو محدودیت ها ستاره میشه!
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه  هه با خودکاری عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره  هه به سمت پیشرفت سینه خیز میره

متن آهنگ بیم

پَرسه در جریان امواج صوت
چِشم تصویر دریای سرخ
من افزودم از طول به پهنای عمر
یه سایه تو اعماق نور%
این گوسفند چاق، میراث قوچه
که بی دردسر تنها می سازه گوشت
یه دیدگاه پوچ که میزبان هوشه
یه از خونه بیزارِ بیگانه جوش
همه لب ها تنور، کسی همراه نبود
نه چندان صبور، از این تنگنا کبود%
همه متن ها رَوون، شَست ها زَبون
امّا معنا معلومه از مبنا محرومه
تو هر واژه خوف، از ماشه گفت
بذر اون سیم خارداری که ریشه کرد از ما شکفت
پس در های قفل، دل همسایه مرد
تَــهِ سرمایه سوخت
این یعنی بی مقدمه، بیم مقدمه
تو این محوطه، کی مردّده%
یه نردبون صاف، به قعر گورستان
یا حبس موندگار، یه نسل خونه زاد
یه پُل رو بُهت و وحشتِ جمعیت
یه نردبونِ شعله ور تو مرکز قَرنیَت
به لطفِ مُهرِ اَفسَرِ امنیت%
فقط سقوط آزاده با حداکثر ظرفیَت
از خودم بیشتر از همه ترسیدم
اون طفل معصومی که شده حضرت مَعصیَت
این سروده های ناب لحظه های سکوت رو
به مغز تبریک بگو به قلبم تسلیت
من در پی کنج پنهان%
واسه حدس این سرنوشت موج پیما
نه دیگه مرغ شیدام، نه تو عمق میدان
این تنها نور باقی از هر نقطه پیداست
یه رخ بنما بِما تا برهنه تر-
ببینی چهارستونت رفت به رهن ترس-
که خورده به ایست%
این قومِ گُمِ توبه نِویس
یه طعمه ی ریز، بقول کهنه رییس-
از دشمنان برند شکایت به دوستان
چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم؟
سعدی تو کیستی که در این حلقه ی کمند
چندان فتادند که ما صید لاغریم
به به
همین بوده ما هم عین مابقی
روانه ایم به کام مرگ رو این ریل نامرئی
ما، نتیجه سلیقه و میل داوریم
نه مصرع اولیم، نه بیت آخریم
پرسه در جریان امواج صوت%
چشم تصویر دریای سرخ
من افزودم از طول به پهنای عمر
یه سایه تو اعماق نور
خنده های کودکانه مَقَرِ دوستی
صدای نَکَرِه اون تَه گفت نخند بگو سیب
دستور ها تیز، درس خونا میخ-
به تخته، تا سیب رو گفتی دندونا ریخت
گفت درکش نکن همین رو فرو کن توت
شروع کن کور، از همین افق غروب کن زود
ولی من تو این فضای تحت نظارت
تجدید‌ شدم تا واسه خودم وقت بذارم%
اون که منتظره تکلیفش رو بگن
از همین حالا ورق های تقویمش رو بِکَن
محافظ خویشتن، تو حادثه نیستن
هر چی گل مچاله تر رایحه بیشتر
ولی اون حرف رو از اون جاکشه می شنید
که دیدش جز انعکاس تابِشِ دیش نیست
شاه بیت هاشون غلام دربار
با ملکه ی ذهنی که به سادگی یه فاحشه بیش نیست
قشری که به ابلهیت جرأت می گه،
بهش هویت میده حرفش حجت میشه
نکتش اینه که بی رحم جلوه دادن آدم ها
داره برعکس بهشون حس قدرت میده
حریم اعتراض اینجا پاره شد علنا
چون یه عده از واقعیت واقشو بلدن
اونی که جیغتو می کشه تَهِتو ببینه
دیگه لزومی نداره جلو لبت رو بگیره ؟
می ترسم و می نویسم عذابش نمونه
چرا داد بزنم وقتی شعر حالش معلومه ؟
اون که سلاحش قلم و سازش زبونه
می دونه حتی یه فاتح با یه “ه” کارش تمومه
تو ذات جماعت بی کیفیت اینه که
رو حیثیتت آدما برچسب بکوبه
با همون زبون از حقوق بشر بخونه
مثل اینه که باتلاق رو با لجن بشوره
یه توجیه گذرا واسه تو جیب و گذران
هر جا نگاه کنی یه هوچی خوش ادا
شده مرید خودزن ها، این محیط مبتلا
حتّی اعتراض می کنه واسه تولید محتوا
نصف مخاطب ها مخ ها تباه
رخ ها نما صبح ها شب ها جفت پا هوا
همگی محو یه منظره ی مضحکن
که هر کی بیشتر از این درخت موز بکنه بت شکنه ؟!
پرسه در جریان امواج صوت
چشم تصویر دریای سرخ