حکم شرعی بوسیدن در ماه رمضان چیست و آیا بوسه روزه را باطل می کند؟
بوسیدن و لب گرفتن در ماه رمضان چه حکمی دارد؟
بوسیدن همسر در ماه رمضان چه حکمی دارد؟ آیا بوسیدن و لب گرفتن در ماه رمضان جزو مبطلات روزه است؟ البته بوسیدن جزو مبطلات روزه نیست ولی گاهی می تواند باعث باطل شدن روزه شود. اما مراجع مختلف شیعه و سنی در مورد بوسیدن در ماه رمضان چه دیدگاهی دارند؟
نظر مراجع تقلید در مورد بوسیدن در ماه رمضان
آیت الله مکارم شیرازی
بوسیدن همسر در حالت روزه داری بدون بیرون آمدن منی یا هر کار دیگری که باعث شهوت شود مکروه است اما اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد روزه را باطل خواهد کرد.
آیت الله خامنهای
اگر مرد هنگامی که همسر خود را میبوسد یا با وی ملاعبه میکند منجر به انزال و خروج منی از او شود، روزهاش باطل خواهد شد. اما اگر به طور ناگهانی و غیر عمد بوسیدن همسرش باعث انزال او گردد، روزه او باطل نشده و فقط غسل بر وی واجب میشود.
ایشان در جایی دیگر میفرمایند:
اگر ملاعبه و بوسیدن در ماه مبارک رمضان موجب خروج منی نشود روزه را باطل نخواهد کرد.
امام خمینی قدس سره
مطالب مرتبط
مکروه است که فرد روز دار بدون قصد بیرون آمدن منی همسر خود را ببوسد و یا کاری انجام دهد که شهوتش تحریک شود، اما اگر به قصد بیرون آمدن منی چنین کاری انجام دهد و در صورتی که منی بیرون آید روزه او باطل است.
آیت الله تبریزی
اگر آب دهان هر یک از زن و مرد وارد دهان یکدیگر شده و فرو برده شود روزه باطل میشود. در غیر این صورت روزه باطل نیست.
آیت الله بهجت
اگر آب دهان طرف مقابل، توسط دیگری فرو برده شود روزه باطل میشود.
حکم بوسیدن همسر در ماه رمضان بر اساس نظرات فقهای اهل تسنن
بسیاری از فقهای اهل تسنن درباره اعمال زناشویی مانند بوسیدن همسر نظراتی عنوان کرده اند که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
- در صورتیکه بوسیدن همسر باعث ایجاد تحریک و حالت شهوانی در فرد شود، حرام است و در غیر این صورت عملی مکروه به حساب میآید. (شافعی)
- اگر فرد یقین داشته باشد بوسیدن همسر باعث انزال نخواهد شد، این عمل مکروه هست اما اگر بداند انجام این اعمال باعث ایجاد انزال میشود عملی حرام به حساب خواهد آمد. (مالکی)
- در صورتی که بترسد که بوسیدن منجر به انزال خواهد شد مکروه است، در غیر این صورت انجام این اعمال کراهت ندارد. (حنفی)
- بوسیدن زن در حالت روزه اگر باعث تحریک در فرد شود مکروه بوده در غیر این صورت کراهت ندارد. (حنبلی)