با کودکی که میان حرف دیگران می پرد چگونه برخورد کنیم؟
تربیت فرزندان یکی از مسئولیت های سنگینی است که به دوش پدر و مادر است و پدر و مادر باید تمام تلاششان را به کار گیرند تا فرزندی صالح و باادب تحویل جامعه دهند. این یک وظیفه است که باید به نحو احسن به انجام رسد.
بچه ای که میان حرف می پرد
شاید برایتان پیش آمده باشد که بارها و بارها در حال صحبت کردن با شخص دیگری بوده اید و قبل از صحبت کردنتان، کودکتان آرام به کار خودش مشغول بوده اما همین که شروع به صحبت کردن با شخص دیگری می کنید، کودک تان هی مدام وسط حرفتان می پرد. در واقع شاید اصلاً حتی با اشاره دست یا نگاه شما هم ساکت نشده و دوباره به حرف زدنش ادامه دهد و تمرکزتان را برای احترام به گوش دادن به حرفهای طرف مقابلتان را بهم بریزد. در همچنین مواقعی چه برخوردی می کنید؟ آیا عصبانی می شوید و سر کودکتان داد می زنید؟ یا تنبیه بدنی می کنید؟ یا هیچکدام از اینها بلکه با صحبت کردن سعی در قانع کردنش دارید؟
ما در این مطلب از سایت روزانه قصد داریم که راههای متنوعی را برای برخورد با همچنین کودکانی پیش رویتان بگذاریم و شما به عنوان والدین فرزندتان به هوش و درایت خودتان این روشهای تربیتی را به کار برده تا انشاا… فرزندتان را آنگونه که شایسته است تربیت کنید.
چرا کودک حرف دیگران را قطع می کند
آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا کودک حرف شما را قطع می کند؟ در واقع او می خواهد شما همین الان به او توجه کنید. مثل اکثر رفتارها، قطع کردن صحبت دیگران عادتی است که کودکان به این دلیل می آموزند که منفید واقع می شود. شما احتمالاً از این رفتار خوشتان نمی آید؛ ولی آیا خودتان باعث ایجاد آن نبوده اید؟ آیا با اجازه دادن به کودک برای قطع کردن صحبتتان باعث تشدید آن نشده اید؟ فرض کنید تلفنی صحبت می کنید و مکالمه مهمی هم دارید و کودک وسط حرفتان می پرد و مثلاً می گوید تشنه است و آب می خواهد، یا می پرسد مامان کی مهمانها میان من می خوام بازی کنم و حوصلم سر رفته، احتماً ابتدا به او پاسخ نداده و به صحبت کردنتان ادامه می دهید. کم کم صدای کودک تغییر می کند و شروع به نق زدن و غر زدن می کند و شاید همراه با جیغ و گریه باشد. در این لحظه شما به شخصی که پشت خط تلفن است می گویید که چند لحظه منتظر بماند و شما به حرف کودک گوش می کنید.
قطع کردن صحبت دیگران عادت ناخوشایندی است که امکان ترک آن وجود دارد. سخت ترین بخش برای ترک این عادت آن است که شما خونسردی خودتان را در زمان آموزش حفظ کنید. باید کودکتان یاد بگیرد وقتی با کسی کار دارد چطور باید توجه او را به سوی خود جلب کند و چه زمانی برای صدا کردن او مناسب است و چگونه باید منتظر بماند.
روشهای برخورد با کودکی که صحبت دیگران را قطع می کند
شما باید با حفظ خونسردی کامل رفتارهای زیر را با کودک خود داشته باشید:
1- یادتان باشد که همیشه به کودکتان نشان دهید که متوجه شده اید که او با شما کار دارد.
نگذارید که کودک احساس کند که به نیازهای او توجهی ندارید. کودک باید متوجه شود که شما به او توجه کرده ولی الان کار دارید و نمی توانید به حرفهایش گوش دهید.
اگر برایتان امکان دارد فوراً به صحبت کودکتان گوش دهید و نگذارید وقفه بیافتد تا کودک بداند که اگر شما کاری نداشته باشید فوراً جوابگوی او خواهید بود.
زمانی که نمی توانید به حرفهایش گوش دهید به او علامت دهید مثلاً دستتان را بلند کنید یا مثلاً بگویید: یک دقیقه صبر کن! اما مراقب باشید که چه می گویید وقتی که می گویید یک دقیقه کارتان نباید ده دقیقه طول بکشد.
زمانی که کودک صبر کرد تا جواب شما را بشنود و به حرفهایش گوش دهید به خاطر این احترام و ادب او را تحسی کنید.
2- به کودک یاد بدهید که چگونه به شیوه درستی صحبت دیگران را قطع کند.
هیچ کدام از ما در زمان تولد نمی دانستیم که اگر با کسی کار داشته باشیم چطور باید توجهش را به خود جلب کنیم. پس از کودک انتظار نداشته باشید بدون آنکه شما به او یاد بدهید، بتواند در صورت لزوم به درستی صحبت دیگران را قطع کند.
به کودکتان یاد بدهید که بگوید “ببخشید” برای او توضیح دهید که وقتی با کسی کار دارد باید ابتدا بگوید: “ببخشید” یا “عذر می خوام” و بعد منتظر باشد تا مخاطب پاسخ بدهد و به یاد داشته باشد که در مواقع اضطراری، وضعیت فرق دارد و در آن مواقع کودک باید بداند که چطور شما را فوراً متوجه خود کند.
اگر کودکتان عادت دارد که حرف شما را قطع کند و وسط صحبتتان بپرد به او یاد دهید که قبل از هر چیز ببخشید بگوید زیرا پریدن در صحبت دیگران کار شایسته و درستی نیست.
می توانید با او بازی کنید و در طی یک نمایشنامه از پیش طراحی شده در ذهن خودتان به او در حین بازی کردن یاد بدهید که چگونه وقتی کسی در حال صحبت کردن با دیگری است باید حرفش را قطع کرد.
همچنین بخوانید: افزایش خلاقیت در کودکان
3- به کودکتان یاد بدهید که چگونه منتظر بماند
صبر کردن و انتظار یک نوع مهارتی محسوب می شود که باید کسب شود و یاد گرفته شود. برای این کار می توانید موارد زیر را رعایت کنید:
از علامت هایی که تعیین کرده اید استفاده کنید تا کودک متوجه شود که او را دیده اید و می دانید با شما کار دارد.
ابتدا کودکتان را چد لحظه منتظر بگذارید زیرا هدفتان این است که شرایط را در کنترل خودتان داشته باشید. با علامت به کودکئ نشان دهید که او را دیده اید و بعد از چند لحظه که منتظر ماند، خودتان حرفتان را قطع کنید و به حرف کودک گوش کنید. به تدریج زمان بین علامت دادن و پاسخ را طولانی تر کنید. حتماً کودکتان را بخاطر صبر و انتظارش تحسین کنید.
می توانید از ساعت زنگ دار استفاده کنید. زمانی که کودک مجبور است بیش از چند ثانیه منتظر بماند و مخصوصاً موقعی که کارش با صحبت کردن حل نشود و نیاز به کمکتان داشته باشد، از یک ساعت زنگ دار استفاده کنید تا کودک متوجه شود چقدر باید منتظر بماند.
زمانی که کودک قرار است منتظر شما بماند یک سرگرمی برایش ایجاد کنید. انتظار برای کودک سخت و پایان ناپذیر است. اگر خیلی کار دارید و می دانید که کودکتان قرار است در این مدت زمان سراغ شما بیاید و حوصله اش سر می رود برایش یک سرگرمی و بازی ایجاد کنید. این سرگرمی می تواند مطابق با علاقه کودک خودتان باشد.
خودتان هم تا آنجا که ممکن است کودکتان را زیاد منتظر نگذارید زیرا برای کودک تحمل انتظار کشیدن راحت نیست.
به کودکتان برای صبر و حوصله ای که به کار گرفته است پاداش دهید. زمانی که کودکتان حتی وقتی که واقعاً به حضور شما نیاز دارد صبورانه انتظار می کشد فراموش نکنید که باید او را تحسین کنید و بلافاصله با آنچه در دسترستان است حتی یک شکلات کوچک به او پاداش بدهید.
4- خیلی سنجیده شده نادیده بگیرید
زمانی که کودک می داند چگونه باید توجهتان را جلب کند و چگونه منتظر بماند، شما نباید به تلاش های نادرست او برای جلب توجه، توجهی نشان دهید. کاملاً بی توجه باشید. فقط وقتی به او توجه کنید که از راه درست وارد شده باشد. مثلاً در ابتدا وقتی کودک به شکل نادرستی کار یا حرف شما را قطع می کند، برای او توضیح دهید که عزیزم بگو ببخشید و بعد صبر کن تا من کارم تموم بشه ولی وقتی چند بار این موضوع را برای کودکتان توضیح داده اید دیگر به توضیح کلامی ادامه ندهید و این طور عمل کنید که فقط در صورتی به کودک توجه می کنید که از راه درست برای جلب توجه شما استفاده کرده باشد.