عکس نوشته پروفایل حسرت خوردن؛ متن و عکس نوشته پشیمانی و ندامت برای پروفایل
ممکن است برای هر شخصی احساس حسرت و پشیمانی در یکی از مراحل زندگی رخ داده است. در ادامه تصاویر و عکس نوشته های حسرت، پشیمانی و ندامت برای پروفایل را آماده کرده ایم و امیدواریم که مورد توجه شما قرار بگیرند.
عکس پروفایل حسرت و پشیمانی
برای همه ما پیش آمده است که در زندگی کارهایی انجام داده ایم که بعد پشیمان شده ایم. یا کاری را باید انجام می دادیم و ندادیم و حسرتش را خورده ایم. اگر کسی را دوست دارید همین امروز به او بگویید که دوستت دارم. شاید فردایی نباشد. شاید فردا برای گفتن دوستت دارم دیر شده باشد. حدیدترین و ناب ترین عکس نوشته های حسرت و پشیمانی برای پروفایل را در این قسمت از سایت روزانه مشاهده کنید.
عکس پروفایل حسرت خوردن
همیشه در حالی که
یه عالمه حرف بیخ گلوت چسبیده
یه عالمه اشک توی چشماته
یه عالمه حسرت توی دلت تلنبار شده
باید بگی: خب دیگه واسه همیشه خدافظ
**
یارم از من بی سببب رنجید و رفت
گریه را دید و بر من خندید و رفت
وقت رفتن دیگر از ماندن نگفت
قصه ناگفته ها را نشنید و رفت
تشنه بودم همچو دشتی پر عطش
مانند باران بر تنم بارید و رفت
گل فراوان بود از باغ من
غنچه اي نشکفته را برچید و رفت
جملات و متن زیبا در مورد حسرت خوردن
حسرت واقعی رو اون روزی می خوری که می بینی
به اندازه سن ات
زندگی نکردی …!
**
ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺑﻮﺩﯼ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﻣﻮﻧﺪﻧﯽ ﻧﺒﻮﺩﯼ
ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﻡ
ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﯿﮑﺮﺩ
ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺑﻮﺩﻡ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﻪ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﺕ
عکس پروفایل پشیمانی و ندامت
خارپشتی شده ام که
تیغ هایم دنیای امنی برایم ساخته
اما حسرت نوازشی عاشقانه
تا ابد بر دلم خواهد ماند . . .
حرفی نیست
فقط مینویسم
رفت
آن حسی که
تو را دوست میداشت
عکس نوشته در مورد حسرت همراه با متن
پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مُردنیست
**
ایستاده و لبخند زنان !
پایش را روی گلویم فشار می‌دهد ..
تنهایی
عکس نوشته پروفایل حسرت خوردن
یک دسته می روند و در حسرت داشتنشان می مانی
دسته دیگر از چشمت می افتند و از زندگیت بیرونشان می کنی
خودت را از چشم کسی نینداز بگذار همیشه در حسرت بودنت بمانند
کوچه هاي کودکی ام را قدم می زنم
اما به جای دست مادرم
سیگار به دست دارم
و جای شوق کودکانه
قبل را اندوه امروز فرا گرفته
دیگر پاهایم نای رفتن ندارند
عکس نوشته های حسرت و پشیمانی برای پروفایل و استوری
هنوز هم در مقابل نبودنت مقاومت می کنم و با کمری شکسته بی هیچ چاره ای لبخند میزنیم
و تو همچنان نباش
**
بزگتر که شدیم مداد هایمان هم تکامل یافتند وتبدیل به خودکار هاي بیرحم شدند تا یادمان دهند که
هر اشتباهی قابل پاک کردن نیست
عکس نوشته در مورد حسرت برای پروفایل
وقتی کسی در کنارت هست، خوب نگاهش کن
به تمام جزئیاتش
به لبخند بین حرف هایش
به سبک ادای کلماتش!
به شیوه ی راه رفتنش، نشستنش
به چشم هاش خیره شو!
دستهایش را به حافظه ات بسپار
گاهی آدم ها آنقدر سریع میروند که
حسـرت یک نگاه سرسری را هم به دلت میگذارند
**
امروز باورم شد که تو خسته تر از آن بودی که بفهمی دوست داشتنم را
از من که گذشت اما هرجا که هستی “خسته نباشی
عکس نوشته دخترونه درباره حسرت خوردن
زندگی تفسیر سه کلمه است : خندیدن …. بخشیدن …. و فراموش کردن …. پس…. بخند …. ببخش …. و فراموش کن
**
چقدر باید بگذرد
تا من در مرور خاطراتم
وقتی از کنار تو رد می شوم،
تنم نلرزد
بغضم نگیرد
عکس نوشته پسرانه درباره پشیمانی و حسرت
امشب از دفتر عمرم صفحاتی خواندم
چون به نام تو رسیدم لحظاتی ماندم
همه ی دفتر عمرم ورقی بیش نبود
همه در دفتر من حسرت دیدار تو بود
**
به خودم قول میدهم که فراموشت کنم
وقتی صبح میشود تو راکه نه
ولی قولم را فراموش میکنم
عکس نوشته پروفایل پشیمانی
هراسی از نابودی خود در آرزوهایم ندارم
زیرا چندی پیش در میان سپاه حسرت هایم
بر خاک نشستم، حالا میتوانی زمین خوردنم
را نیز نظاره گر باشی
**
ﮔﻠﻪ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﺯﮐﻪ,ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ
ﺍﺯﭼﻪ,ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ .
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺩﺭﺩﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ،ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺩﻟﯿﻠﺶ ﮐﯿﺴﺖ,ﭼﯿﺴﺖ
ﺑﯽ ﺣﺲ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ..
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ
ﺩﻟﻢ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ،
و اندکی
آرامش
متن نوشته زیبا در مورد حسرت خوردن
گناهش گردن خودت
اما آن روز روزه بودم که حسرت بودنت را خوردم
**
هنوز هم در مقابل نبودنت مقاومت میکنم و با کمری شکسته بی هیچ چاره اي لبخند میزنیم
و تو همچنان نباش
دلنوشته های زیبا درباره حسرت خوردن
همه ی ما فقط حسرت بی پایان یک اتفاق ساده ایم
که جهان را بی جهت یک جور عجیبی جدی گرفته ایم
**
من واسه این که
این انگشتا دیگه نلرزن
خیلی زحمت کشیدم .
دیگه برنگرد
عکس پروفایل پشیمانی و احساس ندامت
خدا پرسید میخوری یا می بری
و من گرسنه
پاسخ دادم می خورم !!
چه میدانستم لذت ها را می برند
حسرت ها را می خورند….
**
غم که نوشتن ندارد!
نفوذ می کند در استخوان هایت ،جاسوس میشود در قلبت و آرام آرام از چشم هایت میریزد بیرون
پیامک جذاب و زیبا در مورد حسرت خوردن
حسـرت نبرم به حال آن مرداب
که آرام درون دشت شب خفته است
دریایم و نیست باکم از طوفان
دریا همه عمر خوابش آشفته است
عکس نوشته حسرت گذشته خوردن
چه فصل غم انگیزی …
دنبال یک اتاق خالی
که موزیک گوش کنیم
و چایی بخوریم
و حسرت
همین
عکس پروفایل حسرت خوردن
سالهاست کنار همیم
یادت هست؟
گاهی زندگی را از چهارچوب نگاه تو می دیدم
چه زیبا بود دنیای پیش چشمانت
روزگارانی داشتیم
زیبا، شیرین و گاهی هم تلخ
حسرت هیچ کدام را نمی خورم
جز آن شب بارانی
که حسابش از کل زندگیمان جداست
عکس نوشته حسرت
در جهان غصه ی کوتاهی دیوار مخور
حسرت کاخ رفیق و زر بسیار مخور
گردش چرخ نگردد به مراد دل کس
غم بی مهری آن مردم بی عار مخور
متن و جملات زیبا درباره حسرت کشیدن
دوستت دارم حتی اگر قرار باشد شبی بی چراغ
در حسرت یافتنت تمام پس کوچه ها را زیر باران قدم بزنم
عکس نوشته در مورد حسرت با متن
گرچه سکوت بلندترین فریاد عالم است
ولی گوشم دیگر طاقت فریادهای تو را ندارد
کمی با من حرف بزن…
دلم بهانه میکند طلوع دیدن تو را
تا به کجا دلم کشد حسرت دیدار تو را
ای عشق پس از تو نان من آجر نیست
بی تو دلم از دریغ و حسرت پر نیست
تو قسمت من نه مال مردم بودی
قربان دلم که مال مردم خور نیست
چه کسی به من نفرت آموخت
سایبانی خاموش
مردمان عشق شهر آبی کو؟
ریشه ی سختی ست ساقه ی اندیشه
برگ بیچاره
گل چه بی رنگ است
مرد خوش سیما بی مهابا آمد
با لگد زخمی زد
گل به بالین افتاد
کل همه عشق بود
مرد نفرت آمد سایبانی خاموش
بر سر گلزار
این همه اندیشه از کیست؟
شاید مرغ غمگینی ست
چه کسی به من نفرت آموخت
من که خود عشق بودم
من گلی زیبا در گلستان
باغبان عشق را میستودم
قلب پاکی بود جانماز کهنه
چه صفایی داشت شعر های عاشقانه
مرد نفرت آمد با فریب و فراز
اولش شیرین بود خواب غفلت اما
بی مهابا آمد من نفهمیدم
زندگی بر باد مرد نفرت لذت
ناگهان طوفانی غنچه را وا کرد
اما همه پشیمانی
نوشدارو بعد از مرگ سهراب کرد
عشقم گلم یادی زما کن
که این یاد ها خاطراته عمر رفته ی ماست
و مال ماست تا همیشه سند خورده به نام ما
با منگوله ای سنگین از عشق و نفرت
این سند به اسم کسانیست
که هیچ وقت به عشق بدون غم نرسیدند
و هرشب با گریه می خوابیدند
ولی جدا نمی شد عشقشان از هم
چون دوری و غم شرط و آیین قبیله عشقشان بود
پس به یادم باش…
با عشق
با خاطرات عشقی که مال ما بود روزی
و رفت با اسب سیاه فراموشی
با یورتمه های پیاپی
به سمت شهر ناکجا آباد
و بدون هیچ نگاهی به عقب
شاید افسار اسب دست ما بود
و خود نخواستیم برگرداند عشقمان را
آری عشقم گلم یادی زما کن
که این یاد ها خاطراته عمر رفته ی ماست
و مال ماست تا همیشه سند خوره به نام ما
با منگوله ای از عشق و نفرت
که سنگینی می کند بر روی دل من
برای توقف همیشگی اش
نه از مرگ من نترس
چون من به این مرگ قانع ام
مرگی با عشق و نفرت
با طعم تلخ قهوه
در فکرم قهوه انگلیس است یا فرانسه
هر چه هست برای من آن تلخی شیرین است
به انتظارش می مانم پیش پنجره اقاقی ها
با دلی که سنگینی می کند منگوله سند بر رویش
با یاد کسی که سال ها عشق و نفرت در قلبم نهاد
عشق و نفرتی که هیچ نشد
و در آخر دلتنگی ماند
تا کی تو دل تنگم شوی
و با کدام خاطره ات چشم ببندم
آری عشقم گلم یادی زما کن
که این یادها خاطراته عمر رفته ماست
و مال ماست تا همیشه سند خورده به نام ما
با منگوله ای سنگین از عشق و نفرت……
من ، جوهر کبود نفرت را
س در پنجه ام فشردم
و هرگز منتظر نماندم که جوهر
همچون کلاغچه فریاد بر کشد
و شکست تیره ی پشتش
روباه های
زیرک ذهنم را
از خواب نیمروز برانگیزد .
از میله های خسته ی انگشتانم
جوهر چکید :
چک … چک … چک
و تمام خشک کن های اداره
خیسید از مکیدن آن جاری کبود ،
و منشی من که تنبل و زشت است
پلک سفید چشمش را با آن کبود کرد .
افسوس مرز نفرت من
آشکار نیست
من بارها
با تیرهای چوبی انصاف
و یاری معشوقه ام :
میم . کاف . ژ
مرز کویر نفرت را محدود کرده ام اما همیشه دستی
چوب نشان و یاری او را
ربوده است .
شاید اتاق یخ زده ی قلبی
در انتظار معجزه ی گرم چوبهاست .
افسوس مرز نفرت
من آشکار نیست .
انبوه کار
و زمزمه کولر
و بوی خشک کن خیس
نیروی جست و جو را در من
شکسته است .
پنجره را باز می کنم
می بینم مثل هر روز
به چشم هایم زل زده است…
از او نفرت دارم!نفرت!
فریاد می زنم
“خداوندا
یا مرا کور کن که نبینمش
یا او را نابود کن تا از
گریبان مردم بیچاره ی شهرم دست بردارد!”
من از فقر نفرت دارم… نفرت…“افلاطون پاشائی پور”
گاهی نفرت به و جودم ریشه می افکند
گاهی بغض گلویم به سینه تیشه می افکند
*
چاره ای ز نفرت نمییابم و نوشتن به دردم بیشه میشود
انقدر ز دنیا نفرت دارم که خشم چو موج به سخره دل می افکند
*
صدای غریبم به هیچ اشنایی نمیرسد
موج صدایم چو کویر دل به سرابی می افکند
*
سخت است احوالم و کسی به فریادم نمیرسد
با تمام وجودم فریاد میزنم و موج صدایم به اسمان می افکند
*
گریه هایم قدرت سیل میشکند
موجی از درد به سینه غم زده ام می افکند
*
حتی خود نمیدانم این شکوه ها و بهانه ها از کجاست
این روزها نمیدانم درد حالم چیست که تا شبانه مشت به دیوار می افکند
*
زمانی قصه گوی عشق بودیم
ولی اینک نفرت از عشق به جانمان می افکند